خواص شکلات تلخ برای پوست

چهارشنبه, ۱۱ مهر ۱۳۹۷، ۰۷:۰۴ ب.ظ

خواص شکلات تلخ برای پوست

شکلات ,شکلات تلخ,شکلات مرداس,شکلات فرمند,شکلات صبحانه,شکلات داغ,شکلات مرسی,شکلات کادویی,شکلات کیندر,شکلات خارجی,شکلات تلخ در بارداری,شکلات تلخ به انگلیسی,شکلات تلخ چند درصد بخوریم,شکلات تلخ برای لاغری,شکلات تلخ پارمیدا,شکلات تلخ و دیابت

توضیحاتی در مورد شکلات

شکلات با وجود شهرت بدی که در افزایش وزن دارد تعدادی از خواص درمانی مرتبط با این ماده غذایی خوشمزه وجود دارد. Chocolate از دانه تئوبروما درخت کاکائو ساخته شده است. اولین استفاده از Chocolate به تمدن Olmec در Mesoamerica باز می گردد. پس از کشف قاره آمریکا، Chocolate در اروپا بسیار محبوب شد و تقاضا برای آن افزایش یافت و اکنون Chocolate به یک محصول فوق العاده محبوب غذایی تبدیل شده که میلیون ها نفر در هر روز برای طعم منحصر به فرد، غنی و شیرین آن افراط می کنند. افرادی که Chocolate دوست دارند همیشه استرس دارند که سلامتی خود را تهدید کرده اند. این در حالی است که خوردن کمی Chocolate طی هفته می تواند تأثیرات بی نظیری برای بدن در پی داشته باشد. مطالعات بسیاری ثابت می کنند که Chocolate تیره یک خوراکی سرشار از آنتی اکسیدان است که نباید از هیچ رژیم غذایی حذف شود. همچنین Chocolate حاوی مقدار بالایی فلاونوئیدهاست که این آنتی اکسیدان های بسیار قوی از بدن در برابر بسیاری از بیماری ها محافظت می کنند.

شکلات

کاکائو بومی آمریکای جنوبی، آمریکای مرکزی و مکزیک است و حداقل به مدت سه هزار سال در این منطقه کشت می‌شده‌است. مدارک باستان‌شناسی حاکی از کشت و استفاده خوراکی از این ماده در هندوراس در حدود ۱۱۰۰ سال پیش از میلاد مسیح است. Chocolate در قسمت آمریکای مرکزی، نوعی کالای لوکس محسوب می‌شد و از دانه‌های کاکائو هم به عنوان پول استفاده می‌کردند. درگذشته Chocolate بیشتر در نوشیدنی‌های شکلاتی کاربرد داشته‌است. شوکولیک: به فرد عاشق شکلات، شوکولیک گفته می‌شود. اولین بار، فاتحان اسپانیایی کاکائو را برای نشان دادن به پادشاه و ملکه اسپانیا از آمریکا به اروپا آوردند؛ و خیلی زود، این ماده جزو مواد غذایی قاره اروپا گردید. آن زمان از شکلات تنها در انواع نوشیدنی‌ها استفاده می‌شد که البته مقداری شکر به نوشیدنی اضافه می‌کردند تا تلخی آن گرفته شود. تا قرن ۱۷، شکلات در اروپا، ماده غذایی گران‌قیمتی محسوب می‌شد که تنها ثروتمندان از آن استفاده می‌کردند. در سال ۱۸۲۸میلادی، هلندی‌ها روشی اختراع کردند که طی آن، چربی دانه‌های کاکائو را می‌گرفتند و از آن، کره کاکائو تهیه می‌کردند. از باقی‌مانده دانه کاکائو هم پودر کاکائو تهیه نمودند. همچنین طی روشی دیگر، Chocolate را قلیایی نموده و به این ترتیب، مزه تلخ آن را از بین می‌بردند. از آن زمان بود که شکلاتها به شکل امروزی تهیه شد. گفته شده که جوزف فرای، اولین کسی بود که در سال ۱۸۴۷م، شکلاتهای امروزی را عرضه نمود که به راحتی قابل خوردن باشند. با وجود پیشرفت‌هایی که در صنعت شکلاتها انجام شد، شکلاتها محبوبیت فراگیر خود را مرهون جنگ جهانی اول است. در طول این جنگ، این ماده غذایی به عنوان جیره غذایی سربازان به کار گرفته شد و سربازان پس از بازگشت از جنگ، بهترین مبلغ آن بودند. به این ترتیب تا سال ۱۹۳۰ حدود ۴۰ هزار نوع Chocolate گوناگون تولید شد.

انواع شکلات

شکلاتها معمولاً با شیر ترکیب شده و وارد بازار می‌گردند. هر قدر درصد Chocolate استفاده شده بیشتر باشد Chocolate سیاه‌تر و تلخ‌تر می‌شود. شکلاتها از ۱۰٪ (Chocolate سفید) تا ۹۹٪ (دارک چاکلت یا Chocolate تلخ) درجه‌بندی می‌شوند. معمولاً اسانس نعنا، پرتقال، موز، توت فرنگی و… را برای طعم دادن به شکلاتها اضافه می‌کنند.[۵] در شکلاتهای تخته‌ای از مغز میوه جات مثل، گردو، فندق، بادام زمینی و… استفاده می‌شود. گاهی عسل، کارامل، مربا، کشمش یا شراب هم در تهیه Chocolate به کار می‌رود. Chocolate یکی از معروف‌ترین اسنک‌ها در همه جای دنیاست.[نیازمند منبع] یکی از افزودنی‌های نامطلوب که باعث کاهش قیمت Chocolate می‌شود، موم پارافین است. شکلاتهای دارای این افزودنی در دمای بدن به سرعت ذوب نمی‌شوند و از این روش قابل شناسایی می‌باشند.

تاریخچه شکلات

در گذشته واژه لاتین Theobroma cacao به معنای «غذای خدایان» کاربرد فراونی داشت. به نظر می رسد در گذشته های بسیار دور، میوه خوشمزه «درخت کاکائو» برای خدایان در نظر گرفته شده بود. همچنین این باور وجود دارد که اقوامی چون «مایاها» و «آزتک‌ها» در مراسم مهمی همچون تولد، ازدواج و مرگ از دانه های این گیاه استفاده می کردند. در قرن ۱۷ میلادی و در میان روشنفکران اروپایی نوشیدن شکلاتها به صورت مایع رواج یافت. آنها تصور می کردند که شکلاتها دارای مواد مغذی و دارویی است و به افزایش قوای جنسی نیز کمک می کند. علاقه به این ماده خوراکی هرگز کاهش پیدا نکرد و تنها در ایالات متحده آمریکا به صنعتی ۱۱ میلیارد دلاری بدل گردید و هر آمریکایی در ماه و به طور متوسط حداقل حدود ۲۵۰ گرم از آن را مصرف می کند. در سال های اخیر نیز به مصارف پزشکی جدید کاکائو پی برده شد و دانشمندان دریافتند که این ماده خطر حملات قلبی و سکته را نیز کاهش می دهد. مطالعه اخیر محققان دانمارکی، نیز نشان می دهد، خوردن اندکی شکلاتها در طول یک یا دو هفته، ابتلا به «فیبریلاسیون دهلیزی» که سبب ریتم غیرطبیعی قلب می شود را با کاهش همراه می سازد. با این حال در کنار مزایای شکلاتها باورهای نادرستی نیز وجود دارد. به عنوان مثال تصور می شود که شکلاتها به ایجاد آکنه بر روی پوست انجامیده و سبب افزایش وزن و کلسترول خون نیز می شود.

خواص شکلات

نوع سیاه معروف به شکلاتهای تلخ آن به دلیل وجود آنتی‌اکسیدان جلوی تولید رادیکال‌های آزاد را می‌گیرد و بنابراین مفیدتر است. همچنین مصرف این ماده به راحتی از پوکی استخوان پیشگیری کرده و سرعت پیشرفت آن را کاهش می‌دهد. شکلاتهای تیره به کنترل و پیشگیری از سرفه کمک می کند. آنتی اکسیدان های شکلاتها در حفظ جوانی مؤثر است. فلاونوئیدهای این خوراکی لذیذ برای مقابله و جلوگیری از عملکرد رادیکال های آزاد بدن بسیار مؤثر است. به همین دلیل، برای پیشگیری از بسیاری از بیماری ها و ترمیم سلول ها مفید خواهد بود. احتمال ابتلا به حمله قلبی در خانم هایی که در طول هفته 500 گرم Chocolate تیره می خورند 20% کمتر از بقیه است. کاکائو موجود در Chocolate حاوی اسید اولئیک است که این نوع چربی به افزایش سطح کلسترول خوب کمک می کند.

مصرف شکلات در حیوانات

مصرف Chocolate برای سگ‌ها، گربه‌ها و اسب‌ها مضر است و همچون سم در بدن آن‌ها عمل می‌کند.

مصرف شکلات در ایران

تولید و مصرف Chocolate در ایران نیز همچون بسیاری از کشورها سابقه‌ای چندان طولانی ندارد. اولین کارخانه شکلاتسازی در ایران حدود ۶۰ سال پیش توسط دو برادر در تبریز راه‌اندازی شد. محصول این کارخانه تا مدت‌ها فقط آب نبات و تافی برای بچه‌ها بود؛ که بعدها به اسم داداش برادر شناخته شد و امروزه با نام آیدین مشغول به فعالیت می‌باشد این کارخانه و کارخانه‌های متعددی که بعد از آن بوجود آمدند، به‌تدریج دامنه فعالیت خود را گسترش دادند و انواع دیگری از محصولات را تولید کردند. در دهه‌های اخیر این شرکت‌ها بطرف تولید شکلات‌های تخته‌ای و لقمه‌ای در قالب مجلسی حرکت کرده‌اند. به‌طوری‌که امروزه انواع تافی، کارامل، کرم کاکائو، کارولین و ترافی و شکلاتهای مغزدار، فانتزی، تلخ و روشن در اشکال مختلف با بسته‌بندی‌های مناسب تولید می‌کنند. از فناوری پیشرفته در زمینه استفاده از دانه‌های روغنی کاکائو برخوردارند و برخی از آن‌ها در سال‌های اخیر به عنوان واحدهای تولیدکننده یا صادر کنند نمونه انتخاب شده و جوایزی هم دریافت داشته‌اند. امروزه حدود ۱۰۰۰ واحد صنعتی با ظرفیت تولید سالانه حدود تن میلیون تن شیرینی و شکلاتها در ایران فعالیت دارند. اما حجم تولید آن‌ها حدود ۵۰ درصد ظرفیت آن‌هاست و حدود ۲۰ درصد از آنچه تولید می‌کنند به خارج صادر می‌شود. صادرات شکلات ایرانی در دهه اخیر افزایش چشم‌گیری داشته‌است.

فواید شکلات برای بدن

آنتی اکسیدان های شکلاتها برای قلب بسیار عالی است. خوردن شکلاتهای تیره باعث اتساع عروق و بهبود جریان خون می شود و به علاوه، از تجمع پلاک در دیواره عروق جلوگیری می کند. بر خلاف تصور همه، شکلات کمک زیادی به افرادی که قصد کاهش وزن دارند می کند. شکلاتها در موارد رژیم های لاغری بسیار عالی است زیرا آنتی اکسیدان بالایی دارد و بسیار سیر کننده است.

Chocolate نسبت به دیگر خوراکی های محرک مانند چای یا قهوه حاوی مقدار نسبتاً کمی کافئین است. مصرف Chocolate به پیشگیری و درمان بیماری های مختلف کمک می کند زیرا تأثیر یک مسکن طبیعی را دارد. تنها یک تکه Chocolate می تواند انرژی مورد نیاز برای دویدن 150 متر را تأمین کند. ریز مغذی های موجود در Chocolate تشکیل باکتری های مفید در بدن را تسریع می کند. به خاطر مقدار زیاد فلاونوئیدهای Chocolate ، این خوراکی خوشمزه می تواند از پوست در برابر نور خورشید محافظت کند و مانع از آفتاب سوختگی شود. بوی شکلاتها ، امواج مغزی تتا که موجب ریلکسیشن می شود را افزایش می دهد. به علاوه، خوردن شکلاتهای ترشح آندروفین را تحریک می کند که این هورمون در ایجاد احساس لذت و سرحالی نقش دارد زیرا سطح سروتونین را افزایش می دهد. مصرف Chocolate تمرکز و حافظه را تقویت می کند. در این باره نیز فلاونوئیدها عامل چنین تاثیری هستند که جریان خون رسانی به مغز را طی 2 تا 3 ساعت تحریک می کنند. Chocolate به پیشگیری از پوسیدگی های دندان کمک می کند زیرا ترکیبات ضد باکتری در دانه کاکائو تأثیر شکر را تا حد زیادی جبران خواهد کرد. این خوراکی خوشمزه خستگی را کاهش می دهد و توان بدنی را بهبود می بخشد. مقدار بالای آنتی اکسیدان های شکلاتها تیره می تواند امید به زندگی را در افرادی که به طور منظم شکلاتها می خورند افزایش دهد. شکلاتهای تیره می تواند موجب دید بهتر در شرایط با کنتراست پایین شود.

شکلات در بارداری

خوردن شکلاتها در دوران بارداری موجب پیشگیری از استرس و بهبود وضعیت روحیه می شود.

ماسک شکلات

شکلاتها برای بسیاری از ماسک های زیبایی کاربرد دارد زیرا موجب رطوبت رسانی و لطافت پوست می شود. همچنین تأثیر ضد چروک نیز دارد.

شکلات و کلسترول

شکلاتها محتوی مقادیر فراوانی اسیدهای چرب اشباع شده است که بیشتر آن از طریق «اسید استریک» بدست می آید. این ماده همانند سایر اسیدهای چرب اشباع شده عمل نمی کند. به همین دلیل نیز بر خلاف تصور رایج عموم، شکلاتها سبب افزایش کلسترول بد خون نخواهد شد و در برخی از افراد کلسترول بد خون شان را نیز با کاهش همراه خواهد ساخت.

نکاتی در مورد مصرف شکلات

تنها شکلاتی که واقعاً برای سلامتی مفید است، شکلاتهای تیره تلخ خواهد بود. گرچه بعضی از شکلاتهای سفید نیز فوایدی دارند اما این تاثیرات کمتر از شکلات تیره است. مصرف شکلاتها باید در حد متعادل باشد و نباید از 50 گرم در طول روز بیشتر شود. افراد مبتلا به دیابت و چاقی باید پیش از گنجاندن شکلاتهای تیره در برنامه غذایی با پزشک مشورت کنند. در هنگام خرید شکلات توجه کنید که کمتر از 65% کاکائو داشته باشد.

شرایط نگهداری از شکلات

گاهی ما بیش از مصرف روزانه‌مان شکلات می‌خریم و ممکن است مدتی آنها را در قفسه خوراکی‌هایمان نگه داریم اما شرایطی برای ذخیره این گروه وجود دارد. اینکه دمای نگهداری باید 15 تا 18 درجه باشد، دور از تابش آفتاب قرار گرفته و در ظروف در بسته ریخته شوند و چون جاذب بو هستند در کنار غذاهایی که بوی تندی دارند (مثل قفسه ادویه‌ها) قرار نگیرند. در ضمن، شکلاتهایی که روکش کاغذی ندارند هم باید به سرعت مصرف شوند زیرا گذاشتن آنها در معرض هوا می‌تواند موجب اکسید شدن چربی‌های اشباع نشده‌ای شود که در آنها به کار رفته است.

مصرف انواع شکلات

این شکلات که کاملا سفیدرنگ است، از کره کاکائو گرفته شده و کالری بالایی دارد. پس بهتر است هنگام خرید شکلات، جزو آخرین گزینه‌های انتخابی‌تان باشد؛ به خصوص اگر در حال کاهش وزن هستید.شکلات شیری، شکلاتی است که هنگام تولیدش، شیر به صورت شیرخشک در میان اجزای تشکیل‌دهنده‌اش جای گرفته. البته این مقدار شیر کمکی به تامین کلسیم مورد نیاز بدن نمی‌کند اما افرادی که به پروتئین شیر حساسیت دارند، باید از مصرف آن صرف‌نظر کنند؛ زیرا همین مقدار کم هم می‌تواند برای آنها دردسرساز باشد.این روزها وقتی صحبت از بهترین شکلات می‌شود، حرف اول را شکلات تلخ می‌زند که از خلوص بیشتری برخوردار است و خواص بسیاری را به آن نسبت می‌دهند؛ از کاهش فشارخون و کنترل دیابت گرفته تا کاهش احتمال ابتلا به بیماری‌های قلبی – عروقی.این شکلات، شکلاتی است که وقتی آن را از بسته‌بندی خارج می‌کنیم بوی خوش قهوه به مشام‌مان می‌رسد و کافئین موجود در آن برای رفع خستگی (البته به طور موقت) در اواسط روز می‌تواند کمک‌کننده باشد. اما یادتان باشد که در خوردن این شکلات زیاده‌روی نکنید زیرا صرفا دریافت حد متعادلی از کافئین نشاط‌آور است و خوردن بیش از اندازه‌اش می‌تواند محرک و آسیب‌رسان باشد.نسل جدیدی از شکلات‌ها که با مغزهای درسته فندق، بادام یا بادام زمینی پوشیده شده‌اند، به شکلات مغزدار شهرت یافته‌اند و ارزش غذایی بالاتری، به خصوص برای کسانی که لاغرند و می‌خواهند وزن اضافه کنند، دارند. حتی بچه‌هایی که کم اشتها هستند، می‌توانند در میان‌وعده‌های خود از این نوع شکلات‌ها استفاده کنند اما باید بدانید که این شکلات‌ها پرکالری‌اند و بنابراین نباید تعادل را در مصرف‌شان فراموش کرد.این شکلات‌ها، روکشی روی انواع کشمش یا میوه‌های خشک بوده و گزینه‌ای مناسب برای کسانی هستند که هوس شکلات کرده‌اند اما باید کالری کمتری را دریافت کنند.

بیشتر بخوانید : شکلات تلخ ♥ شکلات تلخ در بارداری ♥ شکلات تلخ و کم خونی ♥ قهوه ♥ قهوه سبز

خواص شکلات تلخ و لاغری

سلول های بنیادی مزانشیمی چیست

خواص پوست تخمه مرغ برای گیاهان

خواص دارویی بابونه شیرازی

آلوئه ورا چیست ویکی پدیا

فواید آلوئه ورا برای پوست صورت

خواص بابونه برای زخم معده

خاصیت پوست داخل سنگدان مرغ

سلول های بنیادی بند ناف چیست

خواص شکلات تلخ در بدنسازی

خاصیت آلوئه ورا چیست

خواص گل بابونه شیرازی

فواید روغن پوست مرغ

سلول های بنیادی چشم چیست

خواص شکلات تلخ برای پوست

آلوئه ورا برای لک صورت

خواص بابونه برای درمان زخم معده

خواص پوسته سنگدان مرغ

سلول های بنیادی بند ناف خون

خواص شکلات تلخ برای مردان

۰ نظر
۰ ۰
۱۱ مهر ۹۷ ، ۱۹:۰۴

محسن موسوی

سلول های بنیادی چشم چیست

چهارشنبه, ۱۱ مهر ۱۳۹۷، ۰۵:۴۱ ب.ظ

سلول های بنیادی چشم چیست

سلول های بنیادی ،سلول های بنیادی Pdf،سلول های بنیادی بند ناف،سلول های بنیادی مو،سلول های بنیادی به انگلیسی،سلول های بنیادی مزانشیمی،سلول های بنیادی عصب چشم،سلول های بنیادی بیمارستان شریعتی،سلول های بنیادی در ایران،سلول های بنیادی مغز استخوان،سلول های بنیادی در مغز استخوان،تمایز سلول های بنیادی مغز استخوان،پیوند سلول های بنیادی مغز استخوان،سلول های بنیادی مغز و استخوان

در این مطلب از سایت جسارت می خواهیم در مورد سلول های بنیادی صحبت کنیم.امیدواریم این مطلب مورد توجه شما سروران گرامی قرار گیرد. سلول بنیادی مادر تمام سلول‌ها است و توانایی تبدیل به تمام سلول‌های بدن را دارد. این سلول‌ها توانایی خود نوسازی (Self Renewing) و تمایز (Differentiating) به انواع سلول‌ها از جمله سلول‌های خونی، قلبی، عصبی و غضروفی را دارند. هم چنین در بازسازی و ترمیم بافت‌های مختلف بدن بدنبال آسیب و جراحت موثر بوده و می‌توانند به درون بافت‌های آسیب دیده‌ای که بخش عمده سلول‌های آنها از بین رفته است، پیوند زده‌شوند و جایگزین سلول‌های آسیب دیده شده و به ترمیم و رفع نقص در آن بافت بپردازند. به دلیل توانایی منحصر به فرد سلول‌های بنیادی، این سلول‌ها امروزه از مباحث جذاب در زیست شناسی و علوم درمانی است. هم چنین تحقیقات در این زمینه دانش ما را درباره چگونگی رشد و تکوین یک اندام از یک سلول منفرد افزایش داده و مهم تر آنکه به فهم مکانیزم جایگزینی سلول‌های سالم با سلول‌های آسیب دیده کمک کرده است.

آشنایی با سلول های بنیادی

یاخته بنیادی یا بن‌یاخته، یاخته‌ای با توانایی تقسیم بالا است که هنوز تقسیم نشده‌اند. یاخته‌های حاصل از تقسیم بُن‌یاخته‌ها (از راه رشتمان) یاخته بنیادی بیشتری می‌سازند و می‌توانند به انواع مختلف یاخته‌های دیگر دگرگونی و تمایز یابند و ممکن است در مسیر تمایز، برخی مانند یاخته‌های عصبی، قابلیت تقسیم شدن را از دست بدهند. یاخته‌های بنیادی در جانداران چند یاخته‌ای یافت می‌شوند. در پستانداران دو نوع گسترده از یاخته‌های بنیادی وجود دارد: یاخته‌های بنیادی جنینی، که از تودهٔ یاخته‌ای داخلی بلاستوسیست جدا هستند، و یاخته‌های بنیادی بالغ، که در بافت‌های مختلف یافت می‌شوند. در موجودات بالغ، یاخته‌های بنیادی و نیایاخته‌ها به عنوان یک سیستم تعمیر برای بدن و بازسازی بافت‌های بالغ عمل می‌کنند. از بُن‌یاخته‌ها می‌توان در تولید یاخته‌ها و نهایتاً بافت‌های مختلف نیز استفاده کرد. امروزه استفاده از این یاخته‌ها جهت ترمیم بافت‌های آسیب‌دیده در حال گسترش است. یاخته‌های بنیادی را بر اساس میزان توانایی آن‌ها در تولید بافت‌های مختلف، به «همه(تمام) توان» (totipotent)، «پر توان» (pluripotent)، «چند توان» (multipotent) و «تک توان» (unipotent) تقسیم می‌کنند. تکنولوژی یاخته‌های بنیادی علاوه بر استفاده از این یاخته‌ها جهت درمان بیماری‌ها و ترمیم و نوسازی بافت‌ها، اخیراً روی تولید این یاخته‌ها نیز متمرکز شده‌است. نوبل پزشکی سال ۲۰۱۲ به خاطر کشف روشی برای بازسازی یاخته‌های بنیادی از یاخته‌های تمایز یافته، مشترکاً به دکتر جان بی. گوردون (John B. Gurdon) و شینیا یاماناکا (Shinya Yamanaka) اعطا شد. منابع اصلی یاخته‌های بنیادی شامل: مغز استخوان، بند ناف، پالپ دندان، بعضی بافت‌های چربی و جفت هستند.

سلول های بنیادی چیست؟

سلول بنیادی مادر تمام سلول‌ها است و توانایی تبدیل به تمام سلول‌های بدن را دارد. این سلول‌ها توانایی خود نوسازی (Self Renewing) و تمایز (Differentiating) به انواع سلول‌ها از جمله سلول‌های خونی، قلبی، عصبی و غضروفی را دارند. هم چنین در بازسازی و ترمیم بافت‌های مختلف بدن بدنبال آسیب و جراحت موثر بوده و می‌توانند به درون بافت‌های آسیب دیده‌ای که بخش عمده سلول‌های آنها از بین رفته است، پیوند زده‌شوند و جایگزین سلول‌های آسیب دیده شده و به ترمیم و رفع نقص در آن بافت بپردازند. به دلیل توانایی منحصر به فرد سلول‌های بنیادی، این سلول‌ها امروزه از مباحث جذاب در زیست شناسی و علوم درمانی است. هم چنین تحقیقات در این زمینه دانش ما را درباره چگونگی رشد و تکوین یک اندام از یک سلول منفرد افزایش داده و مهم تر آنکه به فهم مکانیزم جایگزینی سلول‌های سالم با سلول‌های آسیب دیده کمک کرده است.

تاریخچه سلول های بنیادی

در اوایل دهه 1980 میلادی دانشمندان نحوه قرار گرفتن سلولهای بنیادی جنینی از موش و کشت آنها را در آزمایشگاه فرا گرفتند و در سال 1998 برای اولین بار در سلولهای بنیادی جنینی انسان را در آزمایشگاه تولید کردند. اما این سوال پیش می‌آید که پژوهشگران جنین انسان را از کجا بدست می‌آورند؟ جنین را می‌توان با تولید مثل ، تلفیق اسپرم و تخمک یا شبیه سازی تولید کرد.

توانایی تمایز سلول های بنیادی

سلول های بنیادی را می‌توان بر اساس توانایی تمایز و تبدیل آن‌ها به یاخته‌های دیگر به چهار دستهٔ یاختهٔ بنیادی تمام‌توان، پرتوان، چندتوان و تک‌توان تقسیم کرد:«همه(تمام‌)توان» یا totipotent: به سلول تخمک و سلول‌های جنین در مرحله ۴ سلولی و ۸ سلولی گفته می‌شود که می‌توانند تمام بافت‌های بدن و همچنین پرده‌های آمنیون (درون شامه) و کوریون (برون شامه) و جفت را ایجاد کنند. این یاخته‌ها را می‌توان از جنین‌های چهار یا پنج روزه حاصل از تخمک‌هایی که با روش‌های آزمایشگاهی لقاح داده می‌شوند به دست آورد و در محیط‌های کشت اختصاصی رشد داد. از این رو، یاخته‌های تمام توان به یاخته‌های بنیادی جنینی هم معروف هستند. «پرتوان» یا pluripotent: به سلول‌هایی گفته می‌شود که می‌توانند سلول‌های چندین بافت را تولید کنند. از جمله سلول‌های لایه اکتودرم، مزودرم و اندودرم که به ترتیب مربوط به لایه‌های خارجی، میانی و داخلی جنین هستند. یاخته‌های بنیادی اکتودرمی، پیش ساز سلول‌های پوست و سلول‌های دستگاه عصبی هستند. یاخته‌های مزودرمی پیش ساز بافت‌های عصبی، ماهیچه‌ای، چربی، همبند، خون، سلول‌های لوله‌های کلیوی و … هستند. یاخته‌های اندودرمی پیش ساز سلول‌های لوزالمعده، تیروئید و سلول‌های ریوی هستند. در افراد بزرگسال هم، نوعی از یاخته‌های بنیادی پر توان که منشأ مزودرمی دارند، در پالپ دندان و بعضی بافت‌های چربی یافت می‌شوند. نوعی از این یاخته‌ها (یاخته‌های بنیادی خون ساز جنینی) را می‌توان از خون باقی‌مانده در بند ناف، پس از تولد نوزاد به دست آورد. ویژگی مهم این یاخته‌ها نابالغ بودن لنفوسیت‌های آن است. از این رو می‌توان با پیوند زدن آن‌ها به مغز استخوان افراد بیمار علاوه بر تأمین سلول‌های خونی جدید برای آنها، انتظار موفقیت بالایی از عمل پیوند داشت. از آن جا که یاخته‌های بنیادی خون ساز جنینی «پرتوان» هستند و قابلیت تمایز به تمام بافت‌های بدن را دارند؛ به دست آوردن آن‌ها از بند ناف افق جدیدی برای درمان بسیاری از بیماری‌ها در آینده نه چندان دور ترسیم می‌کند. «چندتوان» یا multipotent: یک رده پایین‌تر از سلول‌های پر توان محسوب می‌شوند و می‌توانند سلول‌های مختلف یک بافت معین را تولید کنند. مانند سلول‌های بنیادی مغز استخوان که قادر به تولید انواع سلول‌های مختلف بافت خونی، شامل سلول‌های قرمز، سفید، لنفوسیت‌ها و پلاکت‌ها هستند. یاخته‌های بنیادی موجود در بافت‌های مختلف (عصبی، پوست و …) افراد بزرگسال، در این دسته قرار می‌گیرند. «تک‌توان» یا unipotent: به سلول‌هایی گفته می‌شود که فقط توانایی تولید یک سلول متمایز را دارند. مانند لنفوسیت‌های B که تنها قابلیت تولید پلاسموسیت‌ها را دارند.

کشت سلول های بنیادی جنینی

جنین ۳ تا ۵ روزه را بلاستوسیست می‌نامند. یک بلاستوسیست توده‌ای متشکل از ۱۰۰ یاخته یا بیشتر است. یاخته‌های بنیادی، یاخته‌های درونی بلاستوسیست هستند که در نهایت به هر یاخته، بافت و اندام درون بدن تبدیل می‌شوند. رشد یاخته‌های بنیادی در محیط آزمایشگاه را اصطلاحاً کشت یاخته‌ای می‌نامند. در واقع جدا کردن یاخته‌های بنیادی جنینی از طریق انتقال سطح داخلی بلاستوسیست به یک ظرف کشت آزمایشگاهی پلاستیکی که شامل یک بستر تغذیه‌ای به نام محیط کشت می‌باشد انجام می‌گیرد. تقسیم و ازدیاد یاخته‌ها بر روی سطح این ظرف انجام می‌گیرد. سطح داخلی این ظرف معمولاً به وسیله یاخته‌های پوست جنین موش پوشیده شده‌است. این یاخته‌ها قادر به تقسیم شدن نیستند. به این لایه پوشانندهٔ یاخته‌ای در اصطلاح لایه تغذیه‌ای (به انگلیسی: feeder layer) گفته می‌شود. دلیل استفاده از این یاخته‌ها فراهم آوردن یک سطح طبیعی به منظور چسپیدن یاخته‌های بنیادی به آن و عدم جداشدنشان است. در ضمن یاخته‌های این لایه مواد مغذی را به داخل محیط کشت رها می‌کنند. پس از چند روز یاخته‌های کشت داده شده شروع به رشد و تقسیم شدن در این محیط می‌کنند. هنگامی که این عمل انجام گرفت یاخته‌های کشت داده شده که زیاد شده‌اند را از این محیط برداشته و به محیطهای تازهٔ کشت منتقل می‌کنند. روند کشت مجدد یاخته‌ها بارها و بارها به مدت چند ماه تکرار می‌شود. بعد از ۶ ماه یا بیشتر ۳۰ یاختهٔ اولیه تبدیل به هزاران میلیون یاختهٔ بنیادی جنینی می‌شوند. یاخته‌هایی را که در این دوره ۶ ماه و در این محیط کشت مخصوص تقسیم شده و در عین حال تماییز نیابند را پرتوان (pluripoten) می‌نامند. اخیراً راه حل‌هایی جهت کاهش مدت زمان تولید یاخته‌های بنیادی ارائه شده‌است.

سلول‌های بنیادی بالغ

به سلول‌هایی که پس از تولد از بافت‌های مختلف فرد بالغ جدا می‌شوند، گفته می‌شود. سلول‌های بنیادی خون ساز مستقر در مغز استخوان، مغز، کبد و سایر بافت‌ها از این دسته هستند که قدرت تمایز به برخی از بافت‌ها را دارند.

موانع بر سر راه استفاده از سلول بنیادی

یکی از این موانع مشکل پس زدن است. اگر سلولهای بنیادی جنینی اهدا شده به یک بیمار تزریق شوند ممکن است سیستم ایمنی بدن بیمار این سلولها را مهاجمان خارجی تلقی کرده و به آنها حمله کند. اما استفاده از سلولهای بنیادی بالغ تا حدودی از این مشکل می‌کاهد. زیرا سیستم ایمنی بدن بیمار سلولهای بنیادی خود بیمار را پس نمی‌زند.

تولید سلول‌های بنیادی از سلول‌های تمایز یافته

پژوهش‌هایی که دربارهٔ ویژگی‌های اساسی سلول‌های بنیادی انجام شد؛ امکان ایجاد تئوری‌هایی دربارهٔ نحوه ساخت سلول‌های بنیادی از سلول‌های تمایز یافته را به وجود آورد. در یکی از پژوهش‌های اولیه در این باره، دکتر John B. Gurdon با یک آزمایش کلاسیک در سال ۱۹۶۲ نشان داد که تمایز یک پدیده برگشت‌پذیر است. در این آزمایش؛ دکتر گوردون هسته یک سلول بالغ روده را در یک سلول تخم قورباغه که هسته آن خارج شده بود، ادغام کرد و مشاهده کرد که مراحل تمایز با موفقیت انجام می‌شود. پژوهش‌های جدید بیولوژیک مولکولی نشان دادند که سلول‌های بنیادی «پرتوان» دو ویژگی اصلی دارند. اول این که ساختار کروماتین در هسته آن‌ها فشرده نیست (یوکروماتیک هستند). دوم این که یک تعادل خاص بین فاکتورهای رو نویسی و ساختار کروماتین آن‌ها برقرار است. به عبارتی ساختار کروماتین (که با ایجاد تغییرات اپی‌ژنتیکی روی پروتئین‌های کروماتین، قابل تغییر است) روی بیان ژن فاکتورهای رونویسی تأثیر دارد. در سال ۲۰۰۶، شینیا یاماناکا (Shinya Yamanaka) موفق شد با بیان مصنوعی ژن‌های تعداد محدودی فاکتورهای رو نویسی نظیر Oct3/4, Sox2, Nanog سلول‌های بالغ دست نخورده را به سلول‌های نابالغ بنیادی تبدیل کند. تلاش‌های این دو فرد جایزه نوبل فیزیولوژی/پزشکی سال ۲۰۱۲ را به خود اختصاص داد.

کاربرد سلولهای بنیادی در تولید اندام کامل

شاید دانشمندان بتوانند حتی یک اندام کامل را در آزمایشگاه پرورش داده و آن را جایگزین اندامی کنند که بر اثر بیماری آسیب دیده است. برای این کار باید نوعی چارچوب از جنس پلیمر زیست تجزیه پذیر را به شکل اندام مورد نظر بسازند و سپس آن را با سلولهای بنیادی جنینی یا بالغ بارور سازند. پس از آن عوامل رشد مخصوص آن اندام افزوده می‌شوند تا پرورش اندام را تحت کنترل و هدایت درآورند. پس از آنکه چارچوب با بافت خاص آن اندام پوشیده شد آن را به بیمار پیوند می‌زنند. با بوجود آمدن بافت از سلولهای بنیادی چارچوب تجزیه شده و در نهایت یک گوش ، کبد یا هر اندام دیگر باقی خواهد ماند. از جمله بیماریهایی که احتمالا روزی یا درمان سلولی معالجه خواهند شد می‌توان به پارکینسون ، دیابت ، بیماری قلبی ، صدمه به نخاع ، سوختگی ، آلزایمر و ضعف بینایی اشاره کرد.

ویژگی سلول های بنیادی

سلول بنیادی نامی کلی است و به گروهی از سلول های بدن گفته می شوند که دارای چند وپژگی مهم می باشند: 1) این سلول ها تخصص نیافته هستند. 2) مجددا در بدن از طریق تقسیم سلولی خود را تولید و تکثیرمی کنند. 3) عمری طولانی دارند. 4) در شرایط آزمایشگاهی، می توان آنها را به سلول هایی متخصص با اعمال و فعالیت مشخص تبدیل کرد . به عبارتی در محیط کشت و در مجاورت عوامل مغذی خاصی با دست کاری یک سلول بنیادی در حالت پایه, در سلول ژن هایی را فعال نموده و سلول بنیادی مجبور به ایجاد عواملی پروتئینی در داخل و سطح خود می شود و در نهایت به یک سلول مشخص تبدیل می شود . سلول های بنیادی تقریبا در همه بافت های بدن یافت می شوند و به نوعی مسئول ترمیم آنها هستند. این سلول ها دارای انواع متفاوتی می باشند. بدون توجه به انواع سلول های بنیادی این خواص در همه آنها دیده می شود.

افق‌های درمانی با سلول های بنیادی

در بیماریی‌هایی که در آن سلول‌ها دچار خزان یاخته‌ای غیرعادی شده یا به مرور زمان دچار نقص در کارکرد می‌شوند یا با حمله سیستم ایمنی از بین می‌روند؛ استفاده از سلول‌های بنیادی افق‌های درمانی تازه‌ای را محقق خواهد کرد. پارکینسون: در این بیماری نورون‌های سازنده دوپامین در قسمت توده سیاه مغز از بین می‌روند. با جایگزین کردن سلول‌ها می‌توان به بهبودی بیمار کمک کرد. به عبارتی اگر نورون‌های تولیدکننده نوروترانسمیتر دوپامین را بتوان در محیط کشت ایجاد کرد، احتمال درمان افراد مبتلا به پارکینسون فراهم می‌شود چون این بیماران اغلب این نورون‌ها را از دست داده‌اند. دیابت نوع یک: سلول‌های β در جزایر لانگرهانس پانکراس مورد حمله سیستم ایمنی قرار گرفته و از بین می‌روند. در نتیجه توانایی بدن در تولید انسولین از بین رفته و درصورت عدم تزریق خارجی، بیمار زنده نخواهد ماند. با بازسازی و جایگزینی این سلول‌ها مشکلات بیماران دیابتی حل خواهد شد. آلزایمر: در نتیجه تجمع پروتئین tau (مرتبط با ریزلوله‌های اسکلت سلولی) در داخل سلول‌های عصبی و تجمع پروتئین بتا-آمیلوئید در خارج سلول‌ها، توانایی آن‌ها در انتقال پیام عصبی کاهش یافته و بیمار با مشکلات حافظه و سایر مشکلات عصبی مرتبط رو به رو خواهد شد. در مراحل مختلف این بیماری تعداد زیادی از سلول‌های درگیر دچار خزان یاخته‌ای می‌شوند. با جایگزین شدن سلول‌های عصبی از بین رفته؛ بهبود قابل ملاحظه‌ای در وضعیت این بیماران انتظار می‌رود. سکته مغزی: در اثر ایجاد لخته خونی و در نتیجه از بین رفتن بخشی از بافت مغز به علت نرسیدن اکسیژن اتفاق می‌افتد. بیماران قلبی: توصیه می‌شود برای افرادی که در مراحل وخیم بیماری قلبی بوده و در انتظار دریافت قلب پیوندی به سر می‌برند، در کنار تجویز داروهای سرکوب‌کننده دستگاه ایمنی، از روش پیوند یاخته‌های بندناف به عنوان یک روش کمکی استفاده کرد. بیماران کبدی: در حال حاضر اگر بیماری دچار سرطان کبد باشد، جراح مجبور است برای جلوگیری از انتشار سرطان (متاستاز) به بخش‌های دیگر بدن، بخش سرطانی کبد را نابود کند. برای این منظور معمولاً طی دو عمل جراحی هم‌زمان، خون ناحیه سرطانی کبد را قطع می‌کنند تا بافت آن را بازسازی کنند. درمان قرنیه: هم اکنون پروژه استفاده از سلول‌های بنیادی جهت درمان قرنیه چشم در پژوهشگاه رویان در حال پیگیری می‌باشد. مشکلات/فلج نخاعی، سوختگی، آرتروز، روماتیسم و … درمان بیماری‌های دهان، فک:تحقیقات گسترده‌ای در زمینه درمان آسیب‌های وارده به بافت صورت و غدد بزاقی با استفاده از سلول‌های بنیادی در مرحله آزمایشگاهی در حال انجام است که نتیجه حاصل از آن می‌تواند جایگزین مواد مصنوعی شود.

شبیه سازی انسانبا سلول های بنیادی

ساله دیگر مورد اختلاف شبیه سازی انسان است. اگر دانشمندان بتوانند جنینی را در آزمایشگاه خلق کنند آیا نمی‌توانند آن جنین را درون رحم یک مادر دیگر پیوند زده و زمینه رشد یک نوزاد را فراهم کنند؟! ایده شبیه سازی انسان افکار هولناک و مخوف پرورش ابر انسانها با ضریب هوشی بسیار بالا و قابلیتهای فیزیکی مانند قهرمانان خیالی سوپر من و بت من و یا خلق کودکانی که صرفا برای استفاده از اندام پرورش می‌یابند را تداعی می‌کند. هنگامی که گروهی از محققان اسکاتلندی در سال 1997 اعلان کردند که توانسته‌اند با موفقیت گوسفندی را به نام دالی شبیه سازی کنند وحشت ناشی از شبیه سازی شدت گرفت. حتی با افزایش آگاهی و شناخت دانشمندان از سلولهای بنیادی و توانایی کنترل آنها بحثهای اخلاقی و سیاسی در این مورد داغ‌تر و وخیم‌تر می‌شود. بسیاری از دولتها محدودیتهای شدیدی را بر تحقیقات سلول بنیادی اعمال کرده‌اند و تامین بودجه این تحقیقات را با مشکلات زیادی مواجه نموده‌اند.

انواع سلول های بنیادی

به عبارتی سلول های بنیادی برحسب نوع بافتی که در آن دیده می شوند انواع مختلفی دارند. هربافت بدن دارای یک سلول بنیادی مخصوص خود می باشد نظیرسلول بنیادی خون ساز, سلول بنیادی مزانشیمی, سلول بنیادی عصبی, سلول های بنیادی عضلانی , سلول های بنیادی اپی تلیالی , سلول بنیادی بافت همبندی( چربی , غضروف , استخوان) و….. سلول بنیادی بالغ یک بافت می توانند سلول های همان بافت را ایجاد کند. برای مثال سلول بنیادی بافت خون را سلول بنیادی خون ساز می نامند که می تواند انواع سلول های موجود در خون نظیر گلبول های قرمز و گلبول های سفید(لنفوسیت های بزرگ و کوچک, پلاکت ها ,نوتروفیل ها, مونوسیت/ماکروفازها)‌ را ایجاد نماید.

سلول های بنیادی خون ساز

این سلول ها را می توان از سه منبع مختلف جمع آوری و جدا کرد: 1.از مفز استخوان 2. از خون محیطی طی آفرزیس 3 . از خون بند ناف

پیوند سلول های بنیادی خون ساز

1- پیوند اتولوگ : در شرایط خاص بیماری مشخص, سلول های بنیادی از خود فرد بیمارجدا و در سرما در فریزرهای مخصوص نگه داری میشوند. بیمار تحت شیمی درمانی یا تابش اشعه قرار گرفته تا سلول های بدخیم ازبین بروند که گاه باعث از بین رفتن سلول های بنیادی خون ساز مغز استخوان وی نیز می شود. سپس سلول های ذخیره شده به بدن وی بازگردانده می شوند. شانس بیماری پیوند علیه میزبان و عفونت کمتر است اما احتمال عود بیماری نسبت به اهدا از سایرین ( افراد فامیل و یا اهداکننده غیر خویشاوند) بیشتر است. 2- پیوند آلوژن: دو فرد گیرنده و اهداکننده پیوند ممکن است با یکدیگر نسبت خویشاوندی داشته باشند( مثل پیوند سلول های بنیادی خون ساز بین خواهر,برادر و یا از سایر اعضا خانواده )‌ و یا غیرخویشاوند باشند( دریافت سلول از افراد بالغ یا از خون بند ناف سایرین). در پیوند آلوژن چنانچه گیرنده و اهداکننده پیوند ازنظر آنتی ژن های سازگاری بافتی (Human Leukocyte Antigen HLA , یا مجموعه سازگاری بافتی اصلیMajor Histocompatibility Complex or MHC ) با یکدیگر شبیه باشند, شانس موفقیت پیوند بیشتر است. بیمار برحسب نوع پیوند داروهای سرکوب کننده سیستم دفاعی (immunosuppressive ) و یا مغز استخوان دریافت می کند تا احتمال بروز واکنش های نامناسب را کاهش دهند زیرا این واکنش ها از جایگزینی سلول های پیوندی در بدن بیمار جلوگیری می نمایند. · تشخیص این که کدام نوع پیوند برای بیمار نیاز است با پزشک معالج و بر اساس معیار های استاندارد می باشد.

جمع آوری سلول های بنیادی خون ساز

جمع آوری سلول های بنیادی خون ساز از خون محیطی :‌ امروزه رایج ترین روش جمع آوری سلول های بنیادی خون ساز محسوب می شود. طی فرایندی به نام آفرزیس, خون از بازوی فرد وارد دستگاه خاصی شده که گلبول های سفید وی را جدا و سپس گلبول های قرمز و پلاسما را به بدن وی باز می گرداند. برای افزایش میزان سلول های بنیادی در خون چند روز قبل از آفرزیس دارویی به نام عامل محرک کلونی گرانولوسیتی (Granulocyte- Colony Stimulating Factor= G-CSF ) به صورت زیر جلدی به اهداکننده تزریق می شود. – جمع آوری سلول های بنیادی خون ساز از مغز استخوان: امروزه، استفاده از این روش محدود به موارد محدودی می باشد. در این روش، سلول‌های بنیادی به‌طور مستقیم، از مغز استخوان گرفته می شوند. این کار، تحت بیهوشی عمومی یا موضعی انجام شده و معمولا از مغز استخوان لگن استفاده می شود. این اقدام در حدود 2ساعت طول می کشد و اهداکننده به‌طور معمول، می‌تواند همان‌روز و یا حداکثر روز بعد بیمارستان را ترک کند و پس از 2 تا 3 روز فعالیت عادی خود را از سر بگیرد. ممکن است سلو‌ل های بنیادی موجود در مغز استخوان در آزمایشگاه جداسازی گردند. باید توجه داشت که در این روش، مغزاستخوان طبیعی در بدن فرد اهداکننده، به سرعت شروع به رشد دوباره کرده و جایگزین مغزاستخوان اهدا شده می گردد. · زمان بهبود پس از اهدا سلول های بنیادی خون ساز در افراد بالغ, بستگی به فرد اهداکننده و نوع اهدا دارد اما به طور معمول طی چند روز(1 روز تا حداکثریک هفته ) پس از اهدا , فرد قادر به انجام فعالیت های طبیعی خود و بازگشت به کار می باشد.

آمله مو

گل خشخاش چیست

علائم آپنه خواب در نوزادان

ریزش موی شدید

خاصیت ماهی مرکب

شربت آلوئه ورا چیست

خشخاش نبات مخدر

آپنه خواب در بارداری

سلول های بنیادی مزانشیمی بند ناف

آیا ماهی مرکب حلال است

ژله آلوئه ورا چیست

خشخاش گلخانه ای

درمان آپنه خواب انسدادی

سلول های بنیادی مزانشیمی انسان

آیا خوردن ماهی مرکب حلال است

نام دیگر آمله مقشر

غذاهای حساسیت زا

بی اشتهایی عصبی کودکان

دلیل ریزش مو در شیردهی

سوختگی زبان کودک

۰ نظر
۰ ۰
۱۱ مهر ۹۷ ، ۱۷:۴۱

محسن موسوی

فواید روغن پوست مرغ

چهارشنبه, ۱۱ مهر ۱۳۹۷، ۰۱:۰۸ ب.ظ

فواید روغن پوست مرغ

پوست مرغ ،پوست مرغ برای رویش مو،پوست مرغ برای رشد مو، پوست مرغ برای رشد ابرو،پوست مرغ سگ،خوردن پوست مرغ برای سگ،ایا پوست مرغ برای سگ ضرر دارد،پوست مرغ غذای سگ،بیماری پوست مرغی چیست

در این مطلب می خواهیم در مورد پوست مرغ صحبت کنیم.امیدواریم این مطلب مورد توجه شما سروران گرامی قرار گیرد.مرغ یکی از پرمصرف ترین نوع گوشت است و به همین دلیل با توجه به تقاضای بالای گوشت مرغ تولید کننده گان مراحل رشد و توید مرغ را با استفاده از داروها و.. تسریع می بخشند که متاسفانه عواقب خطرناکی را به دنبال دارد. وزارت بهداشت اعلام کرد:مصرف مرغ منجمد و مرغ گرم هیچ تفاوتی ندارد و فقط افراد باید از خوردن پوست روی مرغ و جگر آن پرهیز کنند زیرا آنتی بیوتیک ها و چربی ها در این قسمت ها ذخیره می شوند که برای بدن بسیار خطرناک است.از عوارض استفاده از پوست روی مرغ در غذاها چه میدانید ؟پوست مرغ چه تاثیرات منفی بر بدن مصرف کنندگان میگذارد مزایا و معایب خوردن پوست مرغ به چه صورت است ؟نظر متخصصین تغذیه در این باره چیست ؟ چربی موجود در پوست مرغ عوارض جانبی زیادی برای بدنمان به همراه دارد، برخی باورهای نادرست در مورد پوست روی مرغ وجود دارد که در این بخش به آن ها اشاره خواهیم کرد. هرچند گرفتن پوست مرغ قبل از خوردن ممکن است مزایایی داشته باشد، اما همیشه ضروری نیست. خوردن پوست روی مرغ، کالری بیشتری به غذایتان می‌دهد، ولی مزایایی هم دارد.

آشنایی با پوست مرغ

این درست است که پوست روی مرغ دارای مقداری چربی است. به گفته‌ی دانشکده سلامت عمومی هاروارد، گرچه بسیاری اوقات چربی موجود در غذاهای حیوانی، چربی اشباع شده است که می‌تواند در صورت زیاده‌روی کلسترول و خطر بیماری‌های قلبی را افزایش دهد، اکثر چربی موجود در پوست مرغ چربی‌های غیر اشباع مفید برای قلب است. بر اساس گزارش دپارتمان کشاورزی پایگاه ملی تغذیه‌ی آمریکا، یک اونس پوست روی مرغ حاوی ۳ گرم چربی اشباع و ۸ گرم چربی غیر اشباع است. بعلاوه، دانشکده سلامت عمومی هاروارد اضافه کرد که پختن مرغ با پوست به حفظ رطوبت و طعم مرغ کمک می‌کند. پس اگر می‌خواهید برای مهمان‌هایتان مرغ درست کنید و از خشکی و بی‌مزگی آن جلوگیری کنید، پوست آن را برندارید.

معایب خوردن پوست مرغ

مهمترین ایراد نگه داشتن پوست روی مرغ این است که کالری و چربی اشباع بیشتری به غذایتان اضافه می‌کند. به گزارش وزارت کشاورزی ایالات متحده (USDA) یک فنجان سینه‌ی مرغ پخته شده بدون پوست دارای ۲۳۱ کالری است، در حالی که یک فنجان سینه‌ی مرغ پخته شده با پوست حاوی ۲۷۶ کالری است. با وجود اینکه بیشتر چربی پوست مرغ از نوع غیر اشباع است، اما در هر اونس آن ۳ گرم چربی اشباع وجود دارد، که همان میزان موجود در یک فنجان سینه مرغ پخته شده است. انجمن سلامت آمریکا توصیه می‌کند که میزان چربی اشباع در رژیم غذایی‌تان را تا ۵ یا ۶ درصد کل کالری دریافتی روزانه کاهش دهید که با حدود ۱۳ گرم چربی اشباع روزانه در رژیم ۲۰۰۰ کالری برابر است.

نکاتی در مورد پوست مرغ

مزایا و معایبی در برداشتن پوست مرغها قبل از خوردن آن وجود دارد. حرف آخر این است که نگه داشتن پوست مرغ کالری دریافتی یا خطر بیماری‌های قلبی را در صورتی که به اندازه متعادل در برنامه‌ی غذایی مصرف شود، به طرز چشمگیر افزایش نمی‌دهد. ادعای نادرستی در مورد پوست روی مرغ وجود دارد که تصور می‌شود سرشار از چربی است، اما از آنجا که در پوست مرغ، چربی غیر اشباع سالم بیش از چربی اشباع وجود دارد، به آن بدی که فکر می‌کنید نیست. پس اگر از خوردن آن لذت می‌برید، نگران نباشید.

مضرات پوست مرغ چیست

از نظر تغذیه ای، پوست دارای چربی بالایی است و اسید چرب اشباع و کلسترول بالایی دارد، به همین جهت میزان کالری بیشتری را نیز ایجاد می کند. از سویی تصور عامه بر این است که ترکیباتی در پوست مرغ انباشته است که منجر به بیماری ها می شود و اختلالات هورمونی در زنان و دختران را پدید می آورد و مساله دیگر، اختلالات سرطانی است که در درازمدت ایجاد می شود؛ ولی نگرانی متخصصان تغذیه بیشتر بر آنتی بیوتیک هایی است که به صورت مکمل به جوجه های در حال رشد تزریق یا خورانده می شود و در پوست آنها ذخیره می شود؛ چراکه این داروها به صورت منظم جهت سالم نگه داشتن آنها، به جوجه ها داده می شود. اکثر مردم فکر می کنند که پوست مرغ حاوی هورمون بالایی است و به همین دلیل نباید مصرف شود . در واقع مردم از وجود هورمون بیشتر از داروهای آنتی بیوتیکی می ترسند و عامل اصلی رویش موهای زائد در بدن خانم ها را پوست مرغ می دانند، اما این موضوع زمانی صحت دارد که به مرغ هورمون تزریق شود. ترکیبات هورمونی به دلیل آن که شبیه هورمون های جنسی هستند در مرد و زن به یک میزان موجب بروز مشکل می شود. در خانم ها باعث پرمویی، رویش موهای زائد، جوش و کیست تخمدان و در آقایان باعث آکنه های شدید پوستی و نارسایی درهورمون های جنسی می شود و برای کودکان هم افزایش وزن را موجب می شوند. اما موضوع مهم تر آن که از نظر علمی ثابت شده است داروهای آنتی بیوتیکی، فلزات سنگین، سموم و آفت کش هایی که به همراه دانه های جو و ذرت وارد جیره غذایی مرغ می شود در بافت های نرم و پرچرب همچون پوست و جگر رسوب و مصرف آن باعث تضعیف سیستم ایمنی بدن شده و حتی ریسک ابتلا به تومورهای سرطانی را افزایش می دهد.

توصیه برای مصرف پوست مرغ

تعجب کردید! حق را به شما می دهم؛ تاکنون ندیده بودید کسی توصیه به مصرف پوست روی مرغ را به شما داده باشد. در دهه های گذشته مجامع تخصصی قلب و عروق کشورهای پیشرفته تا قبل از اینکه انواع مختلف چربی ها از یکدیگر تفکیک شود و بحث تفاوت کلسترول سرمی و تغذیه ای برای متخصصین آشکار شود، بنا بر یک قاعده کلی هر ماده غذایی که چربی بالایی داشت را برای افراد حساس و یا تقریبا کلیه افراد جامعه منع می کردند. به مرور زمان که انواع مختلف چربی ها از یکدیگر تفکیک شدند و دانشمندان آنها را به اسیدهای چرب اشباع و غیر اشباع و کلسترول خوب و بد تقسیم نمودند، بررسی ها بر روی اینکه کدام یک از این چربی ها باعث مشکلات چاقی و به تبع آن قلبی و عروقی می گردند، متمرکز شد و در این میان عامل اصلی رسوب در رگ های خونی به نام عامیانه «کلسترول بد» یا LDL شناخته شد که باعث بیماری های مختلفی در سنین و افراد و جنسیت های مختلف می گردد. همچنین تحقیقات آتی آنها نشان داد که کلسترول سرمی توسط کبد سنتز می شود و کلسترول موجود در غذا چندان تاثیر زیادی بر روی آن ندارد (تحقیقات در این زمینه همچنان ادامه دارد). حال شما را بازمی گردانیم به بحث پوست مرغ که توسط همکار پزشکمان مطرح گردیده است. بر اساس آنالیزهای رسمی که در خصوص ترکیب شیمایی پوست روی مرغ صورت گرفته در هر 30 گرم (یک اونس) پوست مرغ تنها 9.2 گرم چربی وجود دارد که از این میان تنها 2.6 گرم آن از نوع چربی های اشباع می باشد و تمام ترکیبات آن در این اندازه وزنی میزان رتبه کالری زایی آن 99 می باشد و در دسته بندی B- قرار می گیرد؛ جالب است بدانید که میزان توصیه شده متوسط مصرف چربی در طی روز 60 گرم می باشد که برای رسیدن به این عدد از طریق پوست روی مرغ خالص باید در طی روز 190 گرم پوست مرغ مصرف کنید! اگر بخواهیم منفی تر به این داستان نگاه کنیم، حتی میزان مورد نیاز چربی اشباع شده در روز 20 گرم می باشد که شما برای دریافت آن از طریق پوست روی مرغ بین 280 تا 300 گرم پوست مرغ خالص باید مصرف نمایید. پس می بینید که عملاً رسیدن به چنین اعدادی برای شروع مضر بودن پوست مرغ برای سلامتی برای یک فرد عادی غیر ممکن است. از سوی دیگر پوست روی مرغ فقط چربی مضر ندارد بلکه چربی های مفید که در بر گیرنده ویتامین ها، مینرال ها و پروتئین هایی همچون الاستین نیز هستند، در آن یافت می شود که پوست مرغ منبع مناسبی برای تامین آنها می باشد. در مجموع، گوشت مرغ و جوجه بدون پوست و با پوست تفاوت 50 تایی در کالری دریافتی ایجاد می کنند که چندان قابل توجه نیست.

مزایای پوست مرغ

طبق اطلاعات بدست آمده، گرچه چربی موجود در غذاهای حیوانی، چربی اشباع شده است و در صورت زیاده روی موجب افزایش کلسترول و خطر بیماری های قلبی می شود، اما اکثر چربی موجود در پوست روی مرغ چربی های غیر اشباع است که برای قلب مفید بوده و ضرر زیادی ندارد. طبق اطلاعات بدست آمده یک اونس از پوست آن دارای ۳ گرم چربی اشباع و ۸ گرم چربی غیر اشباع است. یکی دیگر از مزایای پوست مرغ آنست که پختن مرغ با پوست موجب حفظ رطوبت و طعم مرغ می شود. پس اگر می‌خواهید برای مهمان‌ مرغ درست کنید و دوست ندارید مرغ تان خشک و بیمزه شود پوست آن را نکنید.

آلودگی پوست مرغ

سید ضیاءالدین مظهری خوردن گردن و بال مرغ را برای زنان ممنوع اعلام کرد. وی گفت: پوست روی مــــــرغ آلودگی‌های محیطی خیلی زیادی را می‌تواند منتقل کند. چربی‌های اشباع شده‌ای که دارد، می‌تواند میزان کلسترول را بالا ببرد و به کبد آسیب برساند، اگر زندگی سالم می‌خواهید یا می‌خواهید خود را در برابر بسیاری از بیمار‌ی‌ها بیمه کنید بهتر است از خوردن چربی‌ حیوانی در حد امکان پرهیز کنید.

نتیجه گیری در مورد مصرف پوست مرغ

پس به طور کلی این را بدانید، درست است که پوست روی مرغ چرب است، اما در آن چربی غیر اشباع سالم بیش از چربی اشباع آنست و ضرر زیادی برای سلامتی و قلب ندارد. پس اگر با طعم آن مشکلی ندارید میتوانید آن را نکنید. اگر جزو کسانی هستید که طعم آن را دوست ندارید اما دوست دارید مرغ تان خشک نشود میتوانید هنگام پخت آن را نکنید، ولی هنگام ریختن در ظرف پوست آن را جدا کنید. اگر هم که کلا از پوستهای مرغ حالتان به هم می خورد انتخاب با شماست. میتوانید از اول پوستش را جدا کنید.

بیشتر بخوانید : گوشت مرغ ♥ جگر مرغ ♥ تخم مرغ ♥ التهاب پوست ♥ پوست انداختن لب

فواید ژل آلوئه ورا برای پوست صورت

خواص دمنوش بابونه برای روده

آپنه خواب مرکزی درمان

کنگره سلول های بنیادی رویان

خواص شکلات صبحانه

خواص ژل آلوئه ورا برای پوست صورت

خواص بابونه برای روده تحریک پذیر

آپنه خواب در کودکان

پژوهشکده سلول های بنیادی رویان

فواید شکلات تلخ 99 درصد

ماسک آلوئه ورا برای مو

خواص گیاه بابونه در طب سنتی

آپنه خواب نوزاد

مقاله سلول های بنیادی Pdf

فواید شکلات تلخ لاغری

فواید شکلات تلخ بر لاغری

سلول های بنیادی سرطانی Pdf

آپنه خواب چیست

خواص دارویی بابونه در طب سنتی

ژل آلوئه ورا برای مو

۰ نظر
۰ ۰
۱۱ مهر ۹۷ ، ۱۳:۰۸

محسن موسوی

خواص گل بابونه شیرازی

چهارشنبه, ۱۱ مهر ۱۳۹۷، ۱۱:۳۶ ق.ظ

خواص گل بابونه شیرازی

بابونه ,بابونه شیرازی,بابونه خشک,بابونه خواص,بابونه به انگلیسی,بابونه و فشار خون,بابونه در بارداری,بابونه گاوی,بابونه برای مو,بابونه برای پوست,خواص بابونه و چای

توضیحاتی در مورد بابونه

خواص بابونه در بسیاری فرهنگهای سراسر دنیا شناخته شده است و از این گیاه مفید استفاده های خوبی می‌شود. گل های خشک شده بابونه که به عنوان یکی از قدیمی‌ترین و همه‌کاره‌ترین داروهای گیاهی شناخته شده‌ برای انسان به شمار می‌رود، به دلیل دارا بودن سطح بالایی از آنتی‌اکسیدان‌های ضد بیماری نظیر ترپنوئید و فلاونوئید، دارای تاثیرات فراوان و گسترده‌ای بر سلامت انسان است. بابونه نامی عمومی است که برای انواع مختلفی از گیاهان هم‌خانواده با مینای چمنی (از تیرهٔ کاسنیان) به کار می‌رود. دو گونه از این گیاهان، شامل بابونه آلمانی، به صورت دم‌شده به کار می‌روند و برایشان خواص دارویی قائل شده‌اند. در این مطلب از سایت جسارت در مورد بابونه صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.

انواع بابونه

دو گونهٔ اصلی بابونه که به صورت دم‌کرده استفاده می‌شوند و برایشان خواص دارویی در نظر گرفته می‌شود عبارتند از بابونه آلمانی و بابونه رومی. گونه‌های دیگری از گیاهان هم نام بابونه بر خود دارند (نظیر بابونه بهاری و بابونه زرد) اما معمولاً به صورت دم‌کرده به کار نمی‌روند و خواص دارویی برایشان ذکر نشده‌است.

خواص گیاه بابونه

این گیاه در موارد زیر می تواند مفید واقع شود: مبارزه با اضطراب و افسردگی جلوگیری از آلرژی ضد التهاب درمان اسپاسم عضلانی درمان اختلالات قاعدگی درمان بی خوابی درمان اختلالات پوستی بهبود زخم ها بهبود عملکرد سیستم گوارش کاهش دردهای روماتیسمی

بابونه آلمانی چیست

بابونه آلمانی (نام علمی: Matricaria chamomilla)، گیاهی است یک‌ساله، معطر و به ارتفاع ۲۰ تا ۴۰ سانتیمتر که به صورت خودرو در مزارع و کنار جاده‌ها می‌روید. ساقه آن دارای انشعاباتی است و برگ‌های آن بریدگی‌های باریک و دراز با ظاهر برگچه‌مانند دارد. بخش مورد استفادهٔ این گیاه، کاپیتول‌های (مرکز گل گیاه) آن است که در فاصله ماه‌های اردیبهشت تا مهر ماه، آن را از ساقه جدا می‌کنند.

تاریخچه بابونه

نام لاتین بابونه camomille از کلمات یونانی khamai و malon به معنی گل‌های کوچک با بوی سیب گرفته شده‌است. درمیان انواع گوناگون بابونه نوع بابونه رومی شهرت بیشتری دارد. نام علمی این گیاه Chamaemelum nobile است. بابونه گیاهی است دائمی و کوچک، به ارتفاع تقریباً ۳۰ سانتیمتر، دارای بویی معطر که در چمن زارها و زمین‌های شنی می‌روید. ساقه آن به رنگ سبز مایل به سفید، برگ‌های آن کوچک متناوب و دارای بریدگی‌های باریک، نامنظم و پوشیده از کرک است. گل‌های آن مجتمع در یک طبق که به‌طور منفرد در انتهای ساقه گل دهنده در تابستان ظاهر می‌شود. در هر طبق، گل‌های سفید در اطراف و گل‌های زرد در قسمت وسط قرار دارند.

کاپیتول‌های بابونه

کاپیتول‌های این گیاه دارای اسانس هستند. این اسانس در حالت تازه دارای رنگ آبی تیره‌است که مربوط به وجود ماده‌ای به نام آزولن می‌باشد و تدریجاً با تأثیر هوا و نور رنگ آن سبز و قهوه‌ای می‌شود. این اسانس دارای سزکوئی ترپنهای b و g و همچنین ماتریکارین (Matricarine) می‌باشد.

موارد مصرف بابونه

استفاده از بابونه در زیبایی به اندازه قدمت به‌کارگیری آن در عطاریها سابقه دارد. خواص آن به خصوص برای پوستهای شکننده و حساس در مقابل تغییرات جوی مفید است. امروزه در صنعت لوازم آرایش آن را به تنهایی یا همراه با گیاهان دیگری از قبیل اکلیل کوهی، خلنگ و بنفشه به کار می‌گیرند. دم کرده ساده بابونه در استعمال خارجی روی پوست صورت برای حفاظت از پوست بهترین تأثیرها را دارد. شامپوی همراه با بابونه اندکی رنگ مو را روشن می‌گرداند. بابونه در کنار زیزفون و نعناع در برخی از کشورها بیشترین مصرف را در صنعت داروسازی دارد.

محل رویش بابونه

بابونه از گیاهان بومی منطقه مدیترانه بوده ولی منشأ آن را در آسیای صغیر گزارش کرده‌اند. این گیاه امروزه پراکندگی وسیعی در اروپا، آسیای غربی، آفریقای شمالی آمریکای شمالی و جنوبی و استرالیا پیدا کرده‌است. در ایران نیز گونه‌های مختلف جنس ماتریکاریکا در نقاط مختلف کشور رشد می‌کنند. (گیاهان دارویی معطر- منبع گیاهان دارویی، پژوهشکده جهاد دانشگاهی).. این گیاه در آذربایجان، لرستان، فارس قیروکارزین غربی اندیمشک) و خوزستان (دزفول،ایذه، هفت گل، شوشتر، رامهرمز و بهبهان) اطراف تهران و دماوند و همچنین در جنگل فندقلو ویلکیج نمینو همچنین در مناطق وسیعی از چمنزارهای استان چهارمحال و بختیاری در [میزدج و کوهرنگ و سایر نقاط] می‌روید. بعضی از گونه‌های دیگر بابونه در نواحی مختلف اروپا می‌روید.

خواص روغن بابونه

آنتی‌اکسیدان‌های حیاتی موجود در بابونه در روغن‌های قدرتمند این گیاه یافت می‌شوند، و به عنوان دلیل عمده‌ای برای خواص درمانی طبیعی این گیاه دارویی به شمار می‌روند. بابونه به عنوان داروی جایگزین موثری که تقریبا عاری از تاثیرات جانبی منفیِ شناخته شده‌ای است، نزدیک به ۵،۰۰۰ سال به صورت دمنوش معمولی، عصاره‌ی گیاهی، و به شکل مواد آرایشی جهت ایجاد آرامش، سرزندگی، جوان‌سازی، و طول عمر به کار رفته است.گیاه بابونه جزء گیاهان بومی غرب اروپا و شمال آفریقا است، ولی این روزها در سراسر جهان، در نواحی معتدل مختلفی رشد می‌کند. امروزه، صادرکننده‌های عمده‌ی بابونه عبارت هستند از بلژیک، فرانسه، بریتانیا، ایتالیا، لهستان، و آلمان. بابونه‌ی آلمانی که به صورت گسترده‌ای برای کاربردهای پزشک در دسترس است، از لحاظ زیست‌شناختی با انواع بابونه‌ی رومی و انگلیسی تفاوت دارد. فواید موجود در همه‌ی انواع بابونهْ مشابه‌ی یکدیگر است، ولی طعم انواع مختلف بابونه اندکی با هم تفاوت دارد. طبق سوابق تاریخی، خواص بابونه دست‌کم از ۲،۰۰۰ سال پیش شناسایی شده‌اند، و برای مقاصد دارویی و آرایشی کاربرد دارند. آلمانی‌ها دست‌کم از سده‌ی اول میلادی از بابونه جهت درمان مشکلات گوارشی استفاده می‌کردند؛ طبق شواهد تاریخی، مصریان باستان این گیاه را پرستش می‌کردند و به خاطر خواص درمانگری این گیاه، جشنواره‌هایی را برگزار می‌کردند. گفته می‌شود زنان نجیب‌زاده‌ی مصری گل‌های بابونه را خرد می‌کردند و به پوست‌شان می‌مالیدند تا جوانی و درخشندگی پوست‌شان را حفظ کنند و به طور طبیعی نشانه‌های پیری را به تعویق بیندازند.

همه چیز درباره بابونه

بابونه نخستین بار حدود قرن شانزدهم در سطوح وسیع پرورش داده شد. برخی منابع تاریخی نشان می‌دهند رومی‌ها نخستین قومی بودند که بابونه را در سطح وسیع کشت دادند، ولی سایر منابع تاریخی این مسئله را به گیاه‌شناسان بریتانیایی نسبت می‌دهند. رومی‌ها از بابونه جهت طعم دادن به نوشیدنی‌ها و افزودن به بخورها، و هم‌چنین به عنوان یک گیاه دارویی جهت مبارزه با بیماری و افزایش طول عمر استفاده می‌کردند. ویژگی‌های درمانگری بابونه در سراسر اروپا گسترش یافت، و در نهایت گیاه بابونه از طریق بریتانیا به آمریکای شمالی نیز راه پیدا کرد. پزشکان در سراسر اروپا و شهرهای اولیه‌ی آمریکا بابونه را در سبد دارویی‌شان قرار می‌دادند، زیرا این گیاه دارویی می‌تواند درد، التهاب، آلرژی (حساسیت)، و مشکلات گوارشی را به طور کامل و طبیعی، و بدون عوارض جانبی معالجه کند. هم‌چنین، برخی آدم‌ها از بابونه به عنوان خوشبو کننده‌، شامپو، و عطر طبیعی استفاده می‌کردند.

بابونه و افسردگی

طبق نتایج پژوهشی در مجله‌ی درمان‌های جایگزین در بهداشت و پزشکی و فارماکوگنوزی، بابونه، چه به صورت دمنوش یا تنتور، و چه به شکل روغن گیاهی، یکی از بهترین داروهای گیاهی برای مبارزه علیه استرس و افزایش میزان آرامش بدن به شمار می‌رود. غالبا توصیه می‌شود برای درمان طبیعی اضطراب و افسردگی‌های عمومی، بخار روغن طبیعی بابونه را استنشاق کنید؛ به همین خاطر هم روغن بابونه به عنوان ماده‌ی محبوبی برای ساخت شمع‌ها، محصولات رایحه درمانی، و حمام درمانی به شمار می‌رود.

عصاره بابونه

از عصاره‌ی بابونه نیز غالبا به عنوان یک داروی آرام‌بخش ملایم جهت آرام کردن اعصاب و کاهش اضطراب استفاده می‌شود، زیرا بخارات آن مستقیما به بخش بویایی مغز می‌روند، تنش را آرام می‌کنند و واکنش بدن را به استرس کاهش می‌دهند. به همین دلیل، متخصصان از بابونه جهت تسکین موثر علائم اضطراب و استرس مزمن نظیر هیستری، کابوس، بی‌خوابی، و مشکلات گوناگون گوارشی استفاده می‌کنند. رایحه‌ی بابونه مستقیما به مغز می‌رسد، و به عنوان یک محرک هیجانی عمل می‌کند. دستگاه عصبی احساسی یا لیمبیک این محرک حسی را ارزیابی می‌کند، و آن را به صورت لذت، درد، خطر، یا امنیت ثبت می‌کند؛ سپس باعث هدایت واکنش هیجانی‌مان می‌شود؛ مثلا احساس ترس، خشم، و مجذوبیت. بدن‌مان در واکنش به برخی رایحه‌های خاص باعث ایجاد هیجان‌های اساسی و تعادل هورمونی‌ می‌شود. رایحه‌ها مسیر مستقیمی به سمت حافظه و هیجان‌های‌مان طی می‌کنند. عطرها، مانند عطر بابونه، باعث تسکین درد می‌شوند و به طور کلی، بر شخصیت و رفتارمان تاثیر می‌گذارند. پژوهش‌ها ثابت کرده‌اند استفاده از روغن‌های معطر یکی از سریع‌ترین راه‌ها برای رسیدن به نتایج روانی دلخواه‌مان است.

درمان اختلالات گوارشی با بابونه

بابونه که به عنوان ملین گوارشی قدرتمندی شناخته می‌شود، می‌تواند برای درمان اختلالات گوارشی گوناگونی از جمله نفخ، علائم رفلاکس اسید، سو هاضمه، اسهال، بی اشتهایی، بیماری سفر، حالت تهوع، و استفراغ به کار رود. عصاره‌ی بابونه می‌تواند به کوتاه شدن دوره‌ی ابتلا به اسهال و کولیک در کودکان، و هم‌چنین تسکین علائم مربوط به این وضعیت نظیر درد و اضطراب کمک کند. به علاوه، روغن بابونه حاوی ترکیبات آنودین است که باعث کاهش اسپاسم، گرفتگی، یبوست، و سایر دردهای معده می‌شود. بسیاری از خواص بابونه ناشی از تاثیرات آرامش‌بخش طبیعی آن هستند. از آن‌جا که مغز و دستگاه گوارش از طریق عصب واگ مستقیما با یکدیگر در ارتباط هستند،‌ هر قدر ذهن آرام‌تر باشد، بیماری‌های گوارشی نظیر سندرم نشتی روده راحت‌تر درمان می‌شوند؛ از این رو، می‌توان نتیجه گرفت علائم وضعیت‌های مزمنی نظیر سندرم نشتی روده، سندرم روده‌ی تحریک پذیر، و سایر مشکلات مربوط به معده از این طریق کاهش می‌یابند. خواص بابونه نظیر اثر آرام‌بخشی‌اش باعث شده‌اند این گیاه دارویی به گزینه‌ای عالی برای زنان باردار تبدیل شود که برای آرامش مجاری گوارشی و درمان طبیعی حالت تهوع‌شان از آن استفاده کنند.

بابونه و مبارزه با سرطان

به تازگی، مطالعات متعددی درباره‌ی فعالیت‌های ضد سرطانی بابونه به عمل آمده‌اند. شواهد نشان می‌دهند بابونه در توقف رشد تومورهای سرطانی تاثیر مثبتی دارد و به عنوان درمان طبیعی سرطان عمل می‌کند. گفته می‌شود خاصیت مهار سلول‌های سرطانی در بابونه به خاطر وجود آنتی‌اکسیدانی به نام آپیجنین است؛ این آنتی‌اکسیدان‌ها اجزای زیست‌فعالی (بیواکتیو) هستند که ظاهرا به مبارزه علیه سرطان‌های پوست، پروستات، پستان، و تخمدان کمک می‌کنند. طبق نتایج مطالعه‌ای که به تازگی در مجله‌ی فدراسیون انجمن‌های آمریکایی برای زیست شناسی تجربی منتشر شد، به نظر می‌رسد عصاره‌های بابونه تاثیر اندکی بر مهار رشد سلول‌های طبیعی و سالم بدن دارند، ولی در عین حال، به طور قابل توجهی می‌توانند سلول‌های سرطانی را در انسان کاهش دهند؛ به ویژه سلول‌های سرکش آندروژن که غالبا باعث ایجاد سرطان پروستات می‌شوند.

سلامت پوست با بابونه

آیا از آکنه، خشکی، ناراحتی، چین و چروک، و قرمزی پوست رنج می‌برید؟ روغن بابونه را با لوسیون‌تان ترکیب کنید. بابونه به دلیل دارا بودن خواص ضد باکتری و ضد التهابی باعث بهبود سلامتی و نرمی پوست و تسکین ناراحتی‌های پوستی می‌شود. فلاونوئیدها و روغن‌های طبیعی موجود در بابونه به زیر سطح پوست، لایه‌های عمیق‌تر پوست، نفوذ می‌کنند و به حفظ جوانی، زیبایی، و سپر دفاعی آن کمک می‌کنند. بابونه به عنوان یک داروی باستانی، قرن‌ها است به عنوان راه درمانی برای التیام زخم‌ها، جراحات، اگزما، نقرس، ناراحتی‌های پوستی، کبودی‌ها، سوختگی‌ها و آفت دهان استفاده می‌شود.امروزه می‌دانیم، فواید و کاربردهای بابونه به کاربردهای گذشته‌ی آن محدود نمی‌شوند – بابونه برای خلاصی از شر نشانه‌های افزایش سن نظیر لکه‌های سیاه و خطوط ظریف روی پوست، کاهش طبیعی شوره، درمان سریع آبله مرغان، و از بین بردن جای زخم‌ها نیز کاربرد دارد. به علاوه، بابونه درمان طبیعی بسیار عالی برای بثورات ناشی از بستن پوشک به شمار می‌رود، و حتی می‌تواند برای مبارزه علیه عفونت‌ها و گل مژه‌های اطراف چشم‌ها نیز کاربرد داشته باشد.

سلامت قلب با بابونه

به تازگی، دانشمندان به ارتباط میان بابونه و حفظ سلامت دستگاه قلبی و عروقی پی برده‌اند. بابونه‌ی موجود در ترکیبات مواد غذایی، به دلیل وجود سطح بالای فلاونوئید، می‌تواند باعث کاهش خطر مرگ ناشی از ابتلا به بیماری سرخرگ کرونری در مردان سالمند شود. طی مطالعه‌ای که نتایج آن در مجله‌ی لنست به چاپ رسید، مصرف فلاونوئید میان ۸۰۵ مردِ ۶۵ الی ۸۴ ساله ارزیابی شد؛ دانشمندان در این مطالعه دریافتند مصرف بالاتر فلاونوئید از مواد غذایی و گیاهان دارویی به طور قابل توجهی با مرگ و میر ناشی از بیماری سرخرگ کرونری رابطه‌ی معکوس دارد.

هشدار در مورد مصرف بابونه

۱. چنان‌چه قصد استفاده از روغن طبیعی بابونه را دارید، باید به خاطر بسپارید که این روغن فقط برای مصرف موضعی روی پوست تولید می‌شود و مصرف خوراکی ندارد. پیش از استفاده‌ی کامل از این روغن، کمی از آن را روی بخش کوچکی از پوست‌تان بمالید و ببینید آیا بدن‌تان به روغن‌های گیاهی واکنش منفی نشان می‌دهد یا خیر. ۲. افراد مبتلا به علائم حساسیت فصلی، نظیر حساسیت به آمبروسیا (کهنه‌واش) و هم‌خانواده‌های‌اش، نباید از روغن بابونه استفاده کنند، زیرا ممکن است باعث ایجاد واکنش‌های حساسیتی (آلرژیک) شود. چنان‌چه مکررا به التهاب مخاط بینی آلرژیک، کهیر یا درماتیت (التهاب پوست) مبتلا می‌شوید، بهتر است از محصولات بابونه دوری کنید، یا دست‌کم پیش از مصرف با یک پزشک مشورت کنید. ۳. نکته‌ی دیگری که باید درباره‌ی محصولات بابونه به خاطر بسپارید، این است که گفته می‌شود این محصولات به طور خفیفی باعث تحریک رحم می‌شوند، از این رو، چنان‌چه باردار هستید، پیش از مصرف خوراکی عصاره‌های بابونه با یک متخصص مشورت کنید (دمنوش بابونه‌ی ضعیف مشکل خاصی ایجاد نخواهد کرد).

بیشتر بخوانید : روغن شاهدانه ♥ اسپند ♥ بادیان ♥ کالاندولا ♥ سرخالو

آلوئه ورا سمی است؟

خواص و مضرات سمفیتون

آپنه خواب در کودکان چیست

کتاب سلول های بنیادی مزانشیمی

فواید شکلات تلخ برای پوست

خواص ژل آلوئه ورا برای لک صورت

سمفیتون و مضرات

بیماری آپنه ی خواب چیست؟

سلول های بنیادی مو در ایران

خواص خوردن شکلات صبحانه

فواید آمله مقشر

غذاهای حساسیت زا برای نوزادان

بی اشتهایی عصبی در نوزادان

ریزش شدید مو در شیردهی

سوختگی زبان با غذا

خرید آمله هندی

خواص خشخاش چیست

بی اشتهای کودک یک ساله

ریزش مو سکه ایی

خواص استخوان ماهی مرکب برای پوست

۰ نظر
۰ ۰
۱۱ مهر ۹۷ ، ۱۱:۳۶

محسن موسوی

خاصیت آلوئه ورا چیست

چهارشنبه, ۱۱ مهر ۱۳۹۷، ۱۰:۳۶ ق.ظ

خاصیت آلوئه ورا چیست

آلوئه ورا ,آلوئه ورا برای پوست,آلوئه ورا برای لک صورت,آلوئه ورا برای مو,آلوئه ورا را چگونه بخوریم,آلوئه ورا سمی,آلوئه ورا چیست,آلوئه ورا خوراکی

توضیحاتی در مورد آلوئه ورا

آلوئه ورا ( آلوورا ) به دلیل سابقه ای طولانی و درخشان و داشتن خواص معجزه گر با آشنایی روزافزون مردم با این گیاه لازم در خرید و مصرف این گیاه به علائم ذیل توجه فرمایید آلوئه ورا ( آلوورا ) گیاهی است بدون ساقه و برگ‌های ساده که به صورت متناوب بر روی قاعده آن قرار گرفته‌اند طول این گیاه به 60 تا 65 سانتی‌متر می‌رسد و در صورتی که به صورت اورگانیک کشن شود به بیش از 40 سانتی‌متر نخواهد رسید. دارای برگ‌هایی گوشتالود با ژله‌ای سفت که در وسط ژل خط‌هایی مثل نخ وجود دارد و خنجری شکل و ساختمان شیاردار به رنگ سبز مایل به زرد می‌باشد. گیاه آلوئه ورا ( آلوورا ) شامل 150 کلون‌واریته است و واریته‌هایی خالدار هستند که این خال‌ها به رنگ سفید و در هر دو سمت برگ پراکنده‌اند که با افزایش سن گیاه خال‌ها کم می‌شوند ولی در انتهای برگ و دو طرف آن همیشه وجود دارند. همچنین لبه‌های آن دارای خارهای کوچک می‌باشد جهت مصرف خوراکی حتماً به خال‌های سفید توجه شود.در این مطلب از سایت جسارت در مورد آلوئه ورا صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.

آلوئه ورا یا صبر زرد

صبر زرد طبی یا آلوئه‌ورا (نام علمی: Aloe vera) یا شَب‌یار، صَبر یا صبر زرد یا شاخ بزی نام گیاهی است از سردهٔ سِگِل‌ها (Aloe) راسته مارچوبه‌ای‌ها (Asparagales)، تیره سریشیان (Asphodelaceae) این گیاه بومی آفریقای شمالی است. آلوئه‌ورا بی‌ساقه‌است. البته برخی از آن‌ها دارای ساقه‌ای بسیار کوتاه هستند. این گیاه ۶۰ تا ۱۰۰ سانتیمتر رشد می‌کند و از طریق پاجوش تکثیر می‌شود. برگ‌های آن نیزه‌ای کلفت و گوشتی با لبه‌های دندانه‌دار است و رنگ آن سبز تا خاکستری می‌باشد. گل‌های آن بر روی سنبله‌ای می‌رویند که گاه تا ۹۰ سانتیمتر درازا دارد. هر کدام از گل‌های آن آویخته‌است و دارای جام لوله‌ای ۲–۳ سانتیمتری می‌باشد. نام‌های دیگر آلوئه‌ورا عبارتند از: چادُروار، صبر سقوطری، آلوئه‌ورا، صبر، صبر کموار، صبر زرد، ازوال، ازوادزرد خزانه، مقر، ایلوا، صبارا، آلوئه کوراسائو، آلوئه هندی، آلوئه بارباد، الوا، صباره، برمس، سولع، مقرا، چادروا و صعدنا

گیاه شناسی آلوئه ورا

به عنوان یک گیاه طبی سابقه طولانی مدت دارد و قدمت استفاده از آن به سال ۱۷۵۰ قبل از میلاد مسیح برمی گردد. امروزه این گیاه در اغلب مناطق نیمه گرمسیری و گرمسیری از قبیل منطقه کارائیب، جنوب ایالات متحده، آمریکای لاتین و خاورمیانه می‌روید. برخی از مردم به عنوان پزشکی جایگزین، این گیاه را در گلدان‌های کوچک در منازل خود به منظور درمان سوختگی‌ها و بریدگی‌های جزئی پرورش می‌دهند. آلوئه ورا یک گیاه بادوام با گل‌های زرد است. صبر زرد فاقد ساقه بوده ولی برگ‌های آن دراز و تا ارتفاع ۳۰ سانتی‌متر می‌رسد. گل‌های این گیاه در انتهای ساقه‌ای که از وسط برگ‌ها خارج می‌شود می‌روید. برگ‌های سخت آبدار و نیزه‌ای این گیاه به طول ۲۰ اینچ رشد می‌کند و طول کل گیاه تا ۴ پا می‌رسد.

ترکیبات شیمیایی آلوئه ورا

گیاه، حاوی مشتقات هیدروکسی آنتراسن از جمله آلوئین‌های A2 و B به میزان ۴۰–۲۵٪ کل ترکیبات و مشتقات کرومون از جمله آلوئه رزین A2،B و C است. ترکیبات مهم دیگر آلوئه شامل قندها از جمله: گلوکز، مانوز و سلولز، آنزیم‌ها از جمله: اکسیداز، آمیلاز و کاتالاز، هچنین ویتامین‌هایی نظیر: B1،B2،B6،C,E و اسیدفولیک و مواد معدنی مانند: کلسیم، سدیم، منیزیم، روی، مس و کروم می‌باشند. صبر زرد موادی نظیر آلوئین فامودین، آنتراکینون، ایزوباربالوئین و مقدار صمغ آن در حدود ۱۲٪ می‌باشد

آلوئه ورا در طب سنتی

صبر زرد از نظر طب قدیم ایران گرم و خشک است و شیرآبه آن به مصرف طبی می‌رسد. تقویت‌کننده بدن است. یبوست را برطرف کرده و روده‌ها را تمیز می‌کند. برای معالجه آسم مفید است. سوء هاضمه را برطرف می‌کند. در معالجه صرع مفید است. اثر ضد کرم دارد. خون را تصفیه می‌کند. برای برطرف کردن خارش ناشی از گزیدگی حشرات شیرآبه آن را روی پوست بمالید. اگزما را درمان می‌کند. برای معالجه اسهال خونی مفید است. برای رفع ریزش مو، شیرآبه آن را به سر مالیده و موها را با آن ماساژ دهید. گرفتگی کبدی را درمان می‌کند. برای التیام زخم‌ها شیرآبه آن را روی زخم بمالید. صبر زرد بهترین کرم مرطوب‌کننده است، برگ‌ها را بشکنید و ژله آن را به پوست بمالید. مبتلایان به بیماری قند می‌توانند با مصرف این گیاه قندخون خود را کنترل کنند. برای شستن چشم و زخم‌ها شیرآبه صبر زرد را با آب مخلوط کرده و استفاده کنید. تقویت و تعدیل سیستم ایمنی در بیماری‌های ویروسی مثل تبخال، ترمیم زخم، ترمیم آسیب‌های ناشی از سوختگی و ضد التهاب است. استفاده از آن در بیماری برگشت محتویات اسیدی معده به مری است. این بیماری به علت عدم کفایت اسفنکتر تحتانی مری ایجاد و برگشت محتویات اسیدی معده به مری باعث آسیب وارد آمدن به مخاط مری و علایمی مانند سوزش سر دل، سرفه‌های خشک، تنفس بدبو، خون‌ریزی و زخم مری می‌شود.

آلوئه ورا و کمبود پتاسیم

مصرف طولانی و مزمن شیره آلوئه می‌تواند سبب کمبود پتاسیم گردد که می‌تواند با پاره‌ای معالجات قلبی تداخل کند. احتمال کمبود پتاسیم در بدن در صورتی که شیره آلوئه را با مدرهای تیازید، شیرین بیان یا کورتیکواستروئید مصرف کنید، بیشتر است.

نگهداری آلوئه ورا

آلوئه‌ورا این روزها یکی از رایج‌ترین گیاهانی است که در آپارتمان‌ها و خانه‌ها از آن نگهداری می‌کنند. شاید برای‌تان عجیب باشد که چگونه این گیاه که ظاهری شبیه کاکتوس دارد، می‌تواند به پای ثابت سالن‌ پذیرایی، تراس‌ یا گلخانه‌های خانگی تبدیل شود. افراد زیادی که آلوئه‌ورا در خانه نگهداری می‌کنند علاوه بر آنکه نگهداری این گیاه را ساده و بی‌دردسر می‌دانند، از خواص درمانی آن نیز بهره می‌برند. آلوئه‌ورا که با نام صبر‌زرد نیز شناخته می‌شود ازجمله گیاهانی است که در طب سنتی هند «آیورودا» ،جنبه‌های درمانی مختلفی دارد و به صورت خوراکی و موضعی مصرف می‌شود.

دمای نگهداری آلوئه ورا

چه دمایی مناسب این گیاه است؟ بهترین آلوئه‌ورا در سرزمین‌های گرمسیری و خشک کشت می‌شود پس اگر می‌خواهید در آپارتمان‌تان آلوئه‌ورا نگهداری کنید، باید به دمای هوا و میزان آبی که به این گیاه می‌دهید توجه کنید. بهترین دما برای آلوئه‌ورا 17 تا 24 درجه سانتی‌گراد است. گرما و سرمای شدید سلامت گیاه را به خطر می‌اندازد. پس اگر در منطقه‌ای زندگی‌ می‌کنید که روزهای خیلی گرم و شب‌های خیلی سرد دارد بهتر است از نگهداری این گیاه صرف نظر کنید یا آن را درون آپارتمان یا خانه نگهداری کنید؛ یا متناسب با دمای هوا آن را به بیرون خانه منتقل کنید تا گیاه نور خورشید را به صورت مستقیم دریافت کند.

مقدار آبیاری به گیاه آلوئه ورا

چقدر آب بدهیم؟ برای آبیاری آلوئه‌ورا برنامه‌ریزی دو هفته‌ای داشته باشید. می‌توانید در فاصله 12 تا 14 روز به‌طور مرتب به این گیاه آب بدهید. میزان آبی که به گیاه می‌دهید، باید به گونه‌ای باشد که آب از زهکش گلدان خارج نشود. اگر در موقعیتی قرار گرفتید که میزان آب بیشتری به گیاه دادید و آب در زیرگلدانی جمع شد حتما آب مازاد را سریع تخلیه کنید چون رطوبت بیش از اندازه به سلامت ریشه‌ها آسیب می‌رساند و آنها را فاسد می‌کند. بهترین حالت برای آبیاری آلوئه‌ورا زمانی است که خاک آن کاملا خشک باشد. برای چک کردن خشکی خاک کافی است خاک را با انگشت‌تان لمس کرده یا یک بند انگشت را در خاک فرو کنید تا از میزان خشکی خاک مطمئن شوید؛ در این شرایط آلوئه‌ورا را آبیاری کنید. فراموش نکنید فاصله آبیاری آلوئه‌ورا را در زمستان از دو هفته به یک ماه تغییر دهید. این گیاه در زمستان به خواب می‌رود و نیازش به آبیاری کمتر می‌شود.

کود برای گیاه آلوئه ورا

از چه کودی استفاده کنیم؟ بهترین خاکی که می‌توانید برای آلوئه‌ورا استفاده کنید، ترکیبی از ماسه یا پولیت 40 درصد با خاک برگ است. البته بهتر است این ترکیب را درون گلدان سفالی تجربه کنید. باید مراقب باشید هنگام تعویض خاک زهکشی‌های گلدان را مسدود نکنید. وجود این زهکشی ‌ها مانع از فساد ریشه‌ها می‌شود. بهترین زمان برای تغییر خاک گلدان هر 6 ماه یک بار است. هنگام انتخاب گلدان از روز اول به سایز آن توجه کنید. انتخاب گلدان‌های کوچک شما را خیلی زود به دردسرتعویض گلدان می‌اندازد؛ بنابراین بهتر است از ابتدا متناسب با سن گیاه و حجم ریشه آن سراغ گلدان‌ مناسب بروید. فراموش نکنید بعد از گذشت یک سال، حجم ریشه‌های آلوئه‌ورا بیشتر می‌شود و گلدان نیاز به تعویض پیدا می‌کند.

روش تکثیر آلوئه ورا

چطور تکثیرش کنیم؟ برای تکثیر گیاه آلوئه‌ورا روش‌های مختلفی وجود دارد که یکی از آنها استفاده از پاجوش‌هاست. آلوئه‌ورا هر 6 ماه یک بار پاجوش‌ها یا جوانه‌هایی می‌زند که درست در قاعده گیاه رشد می‌کند. این جوانه‌ها بهترین و ساده‌ترین روش خانگی برای تکثیر آلوئه‌وراست. خیلی آرام و به آهستگی این جوانه‌ها را از گیاه جدا کنید و آنها را در یک گلدان جداگانه قرار دهید. پاجوش‌ها برای تکثیر باید ریشه‌های خودشان را داشته باشند؛ پس موقع جدا کردن پاجوش‌ها مراقب ریشه‌های کوچک آنها باشید. به مرور زمان طی دو تا سه هفته ریشه‌های گیاه شروع به رشد می‌کنند و بزرگ می‌شوند و آلوئه‌ورا کوچک به یک آلوئه‌ورا مستقل تبدیل می‌شود.

نکاتی در مورد آلوئه ورا

قبل از خرید بدانید • آلوئه‌ورا گیاه طبیعت و بیابان است؛ پس به نور زیاد احتیاج دارد اما این نور باید غیرمستقیم باشد. • از آنجا که آلوئه‌ورا بسیار شبیه کاکتوس است و در گروه گیاهان گوشتی قرار دارد، پس نیازی به آبیاری هر روزه ندارد. • بهتر است خاک این گیاه مثل خاک انواع کاکتوس شنی باشد. • هنگام تکثیر گیاه باید مراقب باشید ریشه‌های پاجوش‌ها در معرض هوا قرار نگیرند. • گیاه آلوئه‌ورا برخلاف دیگر گیاهان نیازی به اسپری کردن و مرطوب شدن برگ‌هایش ندارد.

آفت آلوئه ورا

لکه سیاه نام نوعی آفت است که می‌تواند سلامت آلوئه‌ورا را به خطر بیندازد. این لکه‌های سیاه در اثر گزش حشرات و تخم‌ریزی آنها روی آلوئه‌ورا دیده می‌شود. این نوع آفت معمولا در شرایطی که آلوئه‌ورا در مزرعه پرورش داده می‌شود زیاد دیده می‌شود. پوسیدگی ریشه نیز یکی دیگر از شایع‌ترین مشکلاتی است که می‌تواند آلوئه‌ورا را از بین ببرد. پوسیدگی‌ها غالبا ناشی از آبیاری بیش از اندازه گیاه است. علاوه بر این شپشک سفید یا شپشک آرد آلود نیز ازجمله آفت‌های این گیاه است که در شرایطی که آلوئه‌ورا را در مزرعه کشت بدهند و شما آن را به خانه بیاورید ممکن است گیاه‌تان به آن آلوده باشد.

خواص درمانی آلوئه ورا

خواص آلوئه‌ورا را بشناسید • مصرف خوراکی آلوئه‌ورا به صورت طبیعی به درمان یبوست و پاکسازی روده‌ها کمک می‌کند. فیبر موجود در این گیاه قابل توجه است. • مصرف ژل تهیه شده از آلوئه‌ورا یا نوشیدنی طبیعی تهیه شده از آن مانند مرهمی بر دستگاه گوارش است و می‌تواند سوءهاضمه را درمان کند. • ماسک کردن ژل طبیعی یا ماسک‌های تولید شده بهداشتی از آلوئه‌ورا، می‌تواند به کاهش التهاب‌های پوستی کمک کند. • مرهم کردن ژل آلوئه‌ورا روی گزیدگی‌ حشرات، می‌تواند آرامش‌بخش و تسکین‌دهنده باشد.

مصرف آلوئه ورا

چطور از ژل آلوئه‌ورا استفاده کنید اگر در خانه آلوئه‌ورا دارید، می‌توانید از ژل و شیر آن استفاده کنید. کافی است یک برش مورب روی برگ‌های آلوئه‌ورا بیندازید تا شیرابه آن خارج شود. برای جدا کردن ژل از برگ‌ها نیز باید گیاه را به آرامی و از طول ببرید و با برش عرضی، ژل میانی آن را خارج کنید. این ژل مزه خاصی ندارد اما اگر گاهی احساس می‌کنید طعم تلخی دارد، احتمال آنکه ژل از برگ به خوبی جدا نشده باشد زیاد است. این ژل را می‌توان به صورت خوراکی یا موضعی برای درمان آفتاب سوختگی، زخم و التهاب‌های پوستی استفاده کرد. نکته مهم این است که در مصرف گیاه آلوئه‌ورا نباید زیاده‌روی کرد چراکه مصرف بیش از اندازه آن موجب از بین رفتن تعادل آب و الکترولیت‌های بدن می‌شود. توصیه شده روزانه بیشتر از یک قاشق از ژل آلوئه‌ورا میل نکنید.

ترکیبات آلوئه ورا

ترکیب شگفت آور این گیاه چیست؟ باید گفت در کمال شگفتی ۹۶ درصد ساختمان ژل آلوئه ورا از آب تشکیل شده است. ۴ درصد باقی مانده اما حاوی مواد فراوانی است که ۷۵ نوع آن شناخته شده اند.ترکیباتی که در ژل آلوئه یافت شده اند از پلی ساکاریدها هستند که قادر به کاهش و ترمیم التهاب هستند.این ترکیب همچنین دارای ویژگی آنتی باکتریال و ضدمیکروب است.آنتی اکسیدان هایی در قالب ویتامین های آ، ب، ث، ای، آمینواسیدهای روی و اسیدهای چرب ضروری نیز در این ترکیب یافت می شوند.کلسیم و آلوئین نیز در آلوئه ورا موجود هستند، آلوئین ملینی بسیار قوی است. حدود ۹۶ درصد از وزن آن را آب تشکیل داده است و مابقى شامل چربى هاى ضرورى آمینواسیدها، ویتامین ها، املاح، آنزیم وگلیکوپروتئین است! این گیاه حداقل داراى ۳ اسید چرب با خاصیت ضدالتهابى است که براى معده ، روده کوچک و روده بزرگ مفید است. ویتامین هاى تشکیل دهنده آن عبارتند از ویتامین C ، B۱۲ ، B۶ ،B۲ ، B۱ ، A و E. «آلوئه ورا» با خاصیت اعجاب انگیز خود مى تواند تمام اسید آمینه هاى ضرورى بدن را در اختیار شخص مصرف کننده قرار دهد. هیچ چیز این گیاه به تنهایى شگفت انگیز و خارق العاده نیست. بلکه همراهى و یک جا جمع شدن تمام مواد مورد نیاز بدن از گروههاى مختلف غذایى است که آن را منحصر به فرد کرده است. ژل Aloe حاوی گلیکوپروتئین است که از تورم و درد جلوگیری و روند بهبود را تسریع می کند و همچنین حاوی پلی ساکارید است که رشد و ترمیم پوست را تحریک می کند. “آنتراکوئین” موجود در شیره Aloe به عنوان مسهل مؤثر عمل می کند. این مواد شیمیایی در مقادیر کم، می توانند از تشکیل سنگ کلیه جلوگیری کنند. از ژل Aloe برای درمان زخمهای درونی و بیرونی نیز می تواند استفاده کرد. این ماده روند درمان بسیاری از جراحات پوستی از جمله زخمها، سوختگیها و یخ زدگی را تسریع می کند. شیره ‌این گیاه مسهل مفیدی است، اما چون می تواند سبب گرفتگی دردناک عضلات شود، غالباً استفاده نمی شود. با میزان مصرف کمتر، شیره Aloe می تواند از سنگ کلیه پیشگیری یا اندازه سنگ را کوچکتر کند. این ماده به عنوان تسهیل کننده دفع مدفوع به ویژه در افرادی که مبتلا به وبواسیر هستند ماده مفیدی است. عصاره Aloe شکل ژل این گیاه است که مصارف داخلی دارد و چون دارای خواص ضد میکروبی است، از آن برای درمان عفونتهای میکروبی مجاری معده ای-روده ای نیز می توان استفاه کرد. چون این ماده اسیدهای معده را که سبب تشدید زخم ها می شود کاهش می دهد برای درمان زخمهای معده نیز مؤثر است. تحقیقات اخیر نشان داده که “مانوز استیله” به عنوان یک ترکیب ضد ویروسی، دارای خواص درمانی ضد ویروس ایدز است.مانور استیله خود ویروس را مورد حمله قرار می دهد اما مهمتر اینکه، میزان تأثیر AZT را (یک داروی مؤثر در درمان عفونت ویروس HIV)تا حد زیادی بالا می برد. اگر این ترکیب دارویی با Aloe مصرف شود، میزان AZT مورد استفاده برای HIV را می توان تا ۹۰% تقلیل داد که این امر از هزینه ها و عوارض جانبی AZT تا حد زیادی خواهد کاست. ژل خوراکی آلوئه ورا شامل بیش از ۷۵ مواد مغذی از لحاظ غذایی و ۲۰۰ ترکیب فعال، ۲۰ نوع ماده معدنی، ۱۸ آمینو اسید و ۱۲ نوع ویتامین است. این ژل بی نهایت مطبوع است. در منابع دارویی فهرست مصارف آلوئه ورا تقریباً به اندازه فهرست مواد تشکیل دهنده آن طویل است. از بارزترین خواص آلوئه ورا جلوگیری از ضایعات پوستی و ترمیم آنها است. مصرف خوراکی آلوئه ورا نیز به گوارش غذا کمک می کند، سلامتی قلب و عملکرد کبد را بهبود می بخشد، قند و کلسترول خون را کنترل می کند، تولید انرژی را افزایش داده، درد مفاصل را تسکین می دهد، شش ها را پاک می سازد، سیستم ایمنی بدن را تقویت می کند و زخم ها و جراحات را ترمیم می نماید. آلوئه ورا خواص بی شماری دارد. تعداد این خواص آنقدر زیاد است که نام گیاه هزاردرمان را روی آن گذاشته اند. دانشمندان اسپانیایی موفق به ساخت نوعی ژل از گیاه آلوئه ورا ( آلوورا ) شده‌اند که قادر است عمر نگهداری میوه‌ها را طولانی تر سازد با استفاده از این ژل می‌توان سطح میوه ها را پوشانید و در نتیجه زمان نگهداری آنها را با حفظ تازگی و بدون تغییرات شیمیایی طولانی‌تر نمود. دانشمندان اسپانیایی اظهار داشتند که این ژل به هیچ عنوان طعم و ظاهر میوه‌ها را تغییر نمی‌دهد و از این رو می‌تواند به صورت یک پوشش کاملاً طبیعی و بی‌ضرر جایگزین مواد نگهدارنده مصنوعی که پس از برداشت میوه‌ها به آنها اضافه می‌شود گردد.

بیشتر بخوانید : جوجوبا ♥ رزماری ♥ زنجبیل ♥ آواکادو ♥ پاپایا

فروش آمله هندی

گیاه خشخاش وحشی

بی اشتهایی عصبی

ریزش مو سکه ای در کودکان

خاصیت استخوان ماهی مرکب

مرد آمله روغن کنجد

غذاهای حساسیت زا در دوران بارداری

بی اشتهایی و حالت تهوع

ریزش موی شدید بعد از زایمان

درمان سوختگی زبان با چایی

در مورد آمله

غذاهای حساسیت زا برای کهیر

بی اشتهایی ناگهانی کودک

ریزش مو در بارداری نی نی سایت

درمان سوختگی زبان با شکر

آمله کوبیده

گیاه خشخاش چیست

آپنه خواب در نوزادان

ریزش مو در مردان

خواص استخوان ماهی مرکب

۰ نظر
۰ ۰
۱۱ مهر ۹۷ ، ۱۰:۳۶

محسن موسوی

تعبیر خواب بادکنک بزرگ

سه شنبه, ۱۰ مهر ۱۳۹۷، ۰۹:۴۷ ق.ظ

تعبیر خواب بادکنک بزرگ

تعبیر خواب بادکنک,تعبیر خواب بادکنک رنگی,تعبیر خواب بادکنک بزرگ,تعبیر خواب بادکنک کوچک,تعبیر خواب بادکنک سفیدتعبیر خواب بادکنک چیست,تعبیر خواب بادکنک زرد,تعبیر خواب بادکنکهای رنگی,تعبیر خواب بادکنک در آسمان

خواب بادکنک یکی از خواب های معمول است.اگر شما هم بادکنک در خواب دیده اید و دنبال تعبیر خواب بادکنک می گردید می توانید در این مطلب براحتی تعبیرخواب بادکنک را مطالعه نمایید و متوجه شوید بادکنک چه تعبیری دارد